پایان همستر و پروژه‌ کلاهبرداری

فردی به نام الکس که مدیر پروژه جدیدی با عنوان simple (مشابه همستر) است، در کانال تلگرامی خود با بیش از دو میلیون دنبال کننده، نوشت: بیش از ۲۰۰ میلیون کاربر منتظر هستند تا توکن همستر کامبت لیست شود اما این پروژه به ‌خاطر اختلافات داخلی از مسیر خارج شده است. با وجود قولی که بنیان‌گذاران برای سود ۱۸.۶ درصدی به سرمایه‌گذاران داده بودند، حالا ادوارد گورینوویچ (بنیان‌گذار همستر)، هرگونه سهمی را انکار می‌کند.

الکس در ادامه حقیقت این پروژه را افشا کرد و گفت: همستر کامبت لیست نمی‌شود و سرمایه گذاران در حال آماده‌سازی شکایت‌های حقوقی هستند. به ‌نظر می‌رسد این پروژه یک کلاهبرداری است با وعده‌های دروغ، فریب رهبری و سرمایه‌گذاری‌های سرقت شده است.

همستر کامبت پس از «نات کوین» دومین ایردراپی بود که از سمت تلگرام معرفی شد. ایردراپ همان کسب رمز ارز بدون خرید آنلاین ارز دیجیتال است. این بازی به همان سبک «tap to earn» بود به این معنا که افراد با کلیک کردم مستمر بر روی صفحه گوشی، سکه ذخیره می‌کردند به امید آنکه سکه‌های بدون زحمت به دست آمده، قیمت‌گذاری شده و حساب بانکی‌شان را پر می‌کند.

بسیاری از کاربران این ربات، با خارج شدن از آن عصبانیت خود را ابراز کردند تا جایی که پس از منتشر شدن این اظهارات غیر رسمی، خبری مبنی بر ایست قلبی یک نوجوان 16 ساله اصفهانی منتشر شد.

سیاه‌نمایی برای اجرای پروژه جدید؟

البته انتشار این خبر از سوی مدیر یک پروژه جدید به سبک نات کوین و همستر می‌تواند معنای دیگری هم داشته باشد: حذف همستر در راستای باز کردن پرونده پروژه جدیدی به نام simple که بتواند موج جدیدی از کاربران فضای مجازی را روانه تلگرام کند.

در واقع پاول دوروف، مالک پلتفرم تلگرام، هر چند وقت یک بار با راه‌اندازی ربات جدیدی از این بازی‌های آنلاین، موج گسترده‌ای از کاربران فضای مجازی را به پلتفرم خود جذب می‌کند. این در حالی است که چنین خلاقیتی در بازاریابی، صرفا برای مالک و طراحان آن سودآور است و آنچه عاید کاربران می‌شود هزینه است. هزینه وقت، روان و حتی هزینه‌های جسمانی چون آرتروز ناشی از ضربه زدن دائمی به صفحه موبایل.

سکه‌های سرگردان، فلج کننده اراده مغز

در این راستا یک ایمنولوژیست ایرانی در مورد آسیب جسمانی و روانی چنین بازی‌هایی در صفحه حساب کاربری خود نوشت: بازی‌های «tap to earn» مثل همستر، موذیانه‌ترین ابزار برای پاره کردن مدارهای دوپامینرژیک مغزی انسان هستند. در واقع چنین بازی‌هایی حجم زیادی دوپامین در مغز آزاد می‌کند که مسبب پاره شدن مدارهای دوپامینرژیک مغز است.

با پاره شدن این مدارها، ویروس فلج اراده در مغز رشد می‌کند و مغز اجازه نمی‌دهد که فرد سراغ تصمیمات بنیادین، فکر شده و حتی کسب مهارت‌های سخت برود.

با قطع شدن منبع آزاد شدن دوپامین در مغز یعنی پس از حذف بازی همستر، مغز وابسته شده به دوپامین، دچار قحطی شده و در نتیجه شدیدترین فشارهای روحی و روانی به مغزش وارد می‌شود که در نهایت منجر به حملات عصبی و ایست قلبی می‌شود. بنابراین همانطور که رابطه جسم و روان دوسویه است، آسیب خوردن یکی از این دو، به دیگری آسیب می‌زند.

از سوی دیگر این دست از پروژه‌هایی که هر چند وقت یک بار با تبلیغات گسترده سر و صدا ‌می‌کنند و شب و روز کاربران را با رویای یک شبه پولدار شدن می‌گیرند، نشان از بیداد کردن ناآگاهی افراد و بی‌توجهی به ناامنی‌های سایبری دارد. در واقع قانونمند نبودن فضای مجازی و عدم نظارت بر فعالیت‌های سایبری، دست صاحبان پلتفرم‌ها را برای اجرای پروژه‌هایشان باز می‌گذارد.