آیا فرار از خانه جرم محسوب می شود؟
- شناسه خبر: 8569
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۵ تیر ۱۳۹۹ ساعت ۱۷:۴۰
- نویسنده: کلام تازه - سپیده نقدی
ابتدا داستان مرتبط با این یادداشت را بخوانید:
پایگاه خبری تحلیلی کلام تازه_ احسان اله آگاه | از منظر حقوقی اگر بخواهیم به معضل اجتماعی فرار از خانه نگاه کنیم عوامل مختلفی در این امر بر حسب جنسیت دخیل است.
هر چند فرار از خانه در قانون مدون ما به جهت عدم تشکیل ارکان جرم این عمل در قانون جرم انگاری نشده لیکن در رویه قضایی، قضات به استناد اصل ۳۰ و ۳۱ و ۳۲ قانون اساسی و قاعده فقهی سد ذرایع (= جلوگیری کردن از هر کاری است که به حسب عادت منجر به مفسدهای میگردد.)
عمل فرار از منزل را بسته به نوع و جنسیت و شرایط آن جرم و قابل تعزیر دانستهاست. و آن در صورتی است که این عمل موجب مفسده گردد. مصداق بارز را میتوان در جایی دانست که به عنوان مثال فرار موجب روابط نامشروع و یا خانههای تیمی در جهت اقدامات مفسده بر انگیز و غیره دانست.
فرار از خانه در واقع نوعی واکنش شخص به عنوان یک مکانیسم دفاعی در جهت خلاصی از محرکهای آزاردهنده نسبت به شرایط و اوضاعی است که از نظر فرد ناخوشایند، نامساعد و غیرقابل تحمل و بعضا غیرقابل تغییر است. این عمل هم از سوی پسران و مردان متاهل و هم از سوی دختران و زنان متاهل صورت میگیرد. که درصد آن از سوی دختران بیشتر است.
مهمترین عللی که میتوان به طور کلی در انجام این عمل دخیل دانست عبارتند از ۱) عوامل خانوادگی که خود موارد مختلفی چون خانواده آشفته خانواده از هم گسیخته خانواده بیکفایت را در بر میگیرد ۲) روابط خانوادگی که بسته به نوع رابطه در خانوادههای بسته و آزاد مطلق و خشن فرق میکند ۳) عوامل اجتماعی و گروههایی که فرد در آن گروهها عضو هستند و وسایل ارتباط جمعی ۴)مسائل و مشکلات اقتصادی که خود نیز در جامعه شهری و روستایی فرق میکند تمام این عوامل و عوامل دیگر باعث عامل فرار در دختران و پسران میشود که خود پیامدها و آسیبهای زیادی را برای فرد و اجتماع به بار میآورد که خود بحث و مجال دیگری را میطلبد اما راهکارهایی که در کاهش این معضل اجتماعی به نظر میرسد عبارتند از :
الف) تقویت بنیان خانواده و سعی در رفع مشکلات تربیتی اقتصادی و فرهنگی و احیای سنتهای دینی و مذهبی و حاکمیت ارزشهای والای اسلامی نظیر وجوب احترام به والدین و همچنین تقویت و سازماندهی نهادهای مردمی تاثیرگذار در امدادرسانی به خانوادهها همچون اورژانسهای اجتماعی و بنیادهای خیریه.
ب) بازنگری در شیوههای آموزشی در آموزش و پرورش با تهیه و نمایش فیلمهای آموزشی و تقویت ارتباط والدین با مربیان و به کارگیری مکانیزمهای تشویقی
ج) تاسیس یک مرکز توانمند جهت نظارت و ارزشیابی نسبت به اقشار آسیبپذیر و تهیه آمار و اطلاعات منطقهای و کشوری نسبت به فرار دختران و پسران و آموزش نیروهای کارآمد و همچنین پلیس زن در خصوص مقابله با آسیبهای اجتماعی.