7 مهارت در زندگی که بهتر بود در مدرسه یاد میگرفتیم

بنظر شما برنامه درسی مدارس نیاز به تغییر دارند ؟  همه میداند که اگر مهارت های زندگی را در مدرسه به ما می آموختند چقدر به نفعمان بود . از توانایی و مهارت های مدیریت مالی و مطالعات فرهنگی گرفته تا همدلی و زندگی خوب و پایدار. زمانی این مهارت های مورد نیاز ما قرار میگیرند که طعم زندگی به عنوان فردی بزرگسال را چشیده ایم.  در این مقاله قصد داریم چند نمونه از مهارت های بدر بخور را که در مدرسه به آنها توجه ای نمیشد را باهم مرور کنیم.

مطالعات فرهنگی :

درس جغرافیا به کودکان فقط درباره کشورهای مختلف و اقلیم محل زندگی‌شان در کره زمین می‌آموزد، اما خوب است که توجه بیشتری به فرهنگ های مختلف ، روابط انسانی،  سبک زندگی و زبان دیگر کشورها بشود. اکثر چیزهایی که ما در مدرسه یاد گرفته‌ ایم از دریچه نگاه محدودی بودند ؛ یعنی بسیاری از  اطلاعات بخش‌های دیگر کره زمین را نمی‌دانیم.

اگر کشورهای دیگر  را با بررسی فرهنگ و مردمشان بشناسیم و نه فقط بر اساس تعاملی که با کشور ما داشته‌اند، اوضاع اجتماعی را بهتر درک خواهیم کرد.  و ارتباطات بین‌فرهنگی سالمی ایجاد می‌شوند. مطالعه تاریخ مبارزات هر کشور نیز باعث می‌شود که انسان بهتری باشد.

در مدرسه، زبان‌های دیگر را سطحی مطالعه می‌کنیم. و بدون اینکه چیز زیادی یاد بگیریم از آنها می‌گذریم. در حالی که داشتن زبان دوم و تسلط به آن مهارت بسیار خوب و مفیدی برای زندگی است.

برنامه ریزی مالی :

برنامه ریزی مالی به معنی طراحی استراتژی جامعی برای مدیریت امور مالی خود در دراز مدت است . ما در مدرسه ریاضیات خواندیم و مسائل مثلثات را حل کردیم در حالی که نمی‌دانستیم چه کاربردی در زندگی روزمره ما دارد. خوب میشد که در کنار اصول اولیه ریاضی، مهارت‌های برنامه‌ریزی مالی را هم یاد می‌گرفتیم.  تا بتوانیم برای خود و خانواده‌مان هدف‌گذاری اقتصادی کنیم.

کودکان مدرسه‌ای سن کمی دارند، اما لازم است که اهمیت مسائل مالی و ارزش پول را بدانند. چند نمونه از مسائل مالی که بهتر بود در مدارس آموزش داده شوند، عبارت‌اند از:

• تعیین اهداف مالی؛
• برنامه‌ریزی مخارج و پس‌انداز؛
• وام‌ های بانکی؛
• محاسبه مالیات و نرخ سود؛
• سرمایه‌گذاری در سهام؛
• مدیریت بدهی
  
  
  

مهارت های اجتماعی :

مهارت های اجتماعی به معنی مجموعه توانایی‌هایی است که فرد به‌کمک آنها با دیگران بهتر تعامل می‌کند . این مهارت‌ها عبارتند از: ارتباط کلامی و غیرکلامی، گوش‌دادن فعال، همدلی، حل تعارض و کار گروهی.
بسیاری از ما والدین تا حدی به این مهارت‌ها تسلط داریم.  چراکه مکالمات رودرروی بسیاری را تجربه کرده‌ایم. اما امروزه به ‌سبب وجود شبکه‌های اجتماعی، کودکان چندان در موقعیت گفت‌وگو قرار نمی‌گیرند.

در زندگی روزمره، موقعیت‌های سخت اجتماعی را از سر می‌گذرانیم . در چنین موقعیت‌هایی، توانایی حل مسئله کمک بزرگی برای انسان است . مهارت مذاکره هم مشکلات بسیاری را در محل کار و خانه حل می‌کند. مهارت شناخت افراد بر اساس درک زبان بدن, شنیدن صحبت‌ها  نیز در محل کار بسیار مفید است. یکی دیگر از چالش‌های روابط اجتماعی نحوه برخورد با افرادی است.  که رفتارشان آزاردهنده است؛ افرادی که از نظر همه رفتار بدی دارند، اما باید به نحوی با آنها کنار آمد. توانایی صحبت‌کردن در جمع، بیان نظرمان بدون ترس از قضاوت‌شدن، خجالتی‌نبودن، ابراز دیدگاه انتقادی، ایستادن در برابر قلدری و دوستیابی از دیگر مهارت‌هایی‌اند که ای کاش در مدرسه یاد میگرفتیم   .

سبک زندگی پایدار :

سبک زندگی پایدار شامل انتخاب‌هایی است که تأثیر انسان بر محیط را به حداقل می‌رسانند.  و رفاه زیست‌ محیطی را در درازمدت افزایش می‌دهند. آموزش مدیریت منابع و انرژی، کاهش ضایعات، صرفه‌جویی در مصرف آب و حمایت از کشاورزی سبب سلامت زمین و محیط زندگی ما می‌شوند.

کیفیت خوراکی‌های غیرارگانیک به‌خوبی محصولات ارگانیک نیست. بسیاری از والدین دوست دارند میوه و سبزیجات سالم با قیمت معقول در دسترس فرزندانشان قرار دهند . پرورش گیاهان خانگی در کنار بازیافت ضایعات آنها، یکی از روش‌های زندگی پایدار است. مدارس می‌توانند این مهارت را به کودکان بیاموزند.

بعضی افراد این شانس را دارند که سبک زندگی پایدار را در خانه یاد ببیاموزند.  اما اکثر کودکان در چنین شرایطی نیستند. موقعیت‌های بسیاری در مدرسه پیش می‌آید که کودکان می‌توانند زندگی پایدار را بشناسند و یاد بگیرند. آنها با انتخاب‌های مسئولانه خود نقش چشمگیری در سلامت نسل‌های آینده و کره زمین خواهند داشت .

همدلی و تاب آوری :

در موقعیت‌های بسیاری از زندگی روزمره باید شجاع، صبور، با اعتمادبه‌نفس و قوی بمانیم و این مهارت را باید از قبل آموخته و تمرین کرده باشیم. تاب‌آوری به معنای  توانایی سازگاری و مقاومت در برابر ناملایمات است .  چه شکستی جزئی باشد و چه بزرگ‌ترین چالش زندگی . تاب‌آوری ترکیبی از مهارت‌های ذهنی و عاطفی و رفتاری است. برای داشتن این مهارت باید انعطاف‌پذیر و مثبت‌نگر باشید، هوش هیجانی خود را ارتقا داده و روش‌های حل مسئله را تمرین کرده باشید. به‌ کمک این مهارت، می‌توانید استرس خود را مهار کنید، با موقعیت‌های دشوار کنار بیایید و سلامت روان خود را در طولانی‌مدت بهبود دهید.

هر کس در طول زندگی خود بارها طعم شکست را می‌چشد یا سوگ را تجربه می‌کند، اما همه نمی‌توانند به‌خوبی از آن بگذرند. چگونگی مواجهه با فقدان و ناامیدی، تاب‌آوری و توانایی انعطاف پذیری مهارت‌هایی هستند که باید در مدرسه به آنها توجه کرد. قدرت پذیرش شکست به ما کمک می‌کند از بحران‌های زندگی عبور کنیم و هنگام گذر از آنها به ارزش وجودی خود ایمان داشته باشیم. مواجهه صحیح با فقدان ناامیدی و اضطراب را هم کاهش می‌دهد.

خود مراقبتی :

ذهن آگاهی (Mindfullness) یکی دیگر از مهارت‌هایی است که می‌توانیم در مدرسه یاد بگیریم. افراد به‌کمک این روش می‌توانند بر حال حاضر تمرکز کنند و زندگی خود را بدون قضاوت و با احساس شفقت پیش ببرند. ذهن‌آگاهی به افراد ارتباط بهتر با خود، دیگران و دنیای اطراف را یاد می‌دهد تا کمتر در معرض افسردگی و اضطراب قرار بگیرند.

یادگیری درباره سلامت روان و نحوه مراقبت از خود در موقعیت‌های سخت نیز باید در برنامه‌های درسی آینده گنجانده شوند . تا جامعه سالم‌تر و پویاتری داشته باشیم. خودمراقبتی شامل برداشتن گام‌های آگاهانه برای حفظ سلامت جسمی، روانی و عاطفی فرد است. خواب کافی، رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، تمرین تمرکز، مدیتیشن، یوگا و کمک‌گرفتن از متخصصان در صورت نیاز، از مهارت‌های تمرین‌شده در خودمراقبتی هستند.

کودکان با صرف زمان بیشتری برای شناخت هنر، سفرکردن و سایر روش‌های غیرسنتی آموزش می‌توانند خودمراقبتی را بیاموزند. این کار آنها را برای زندگی شاد و متمرکز بر آرامش و رضایت آماده می‌کند. اگر دانش‌آموزان در مدارس ارزش عشق به خود و خودمراقبتی را یاد بگیرند، در آینده سلامت عاطفی بیشتری خواهند داشت.

کار و فناوری :

امروزه با پیشرفت دنیای دیجیتال، آموزش مهارت‌های مرتبط با فناوری اهمیت بیشتری پیدا کردند. نحوه صحیح تایپ‌کردن، استفاده از نرم‌افزارهای کاربردی، جست‌وجوی صحیح در اینترنت و استفاده ایمن و مسئولانه از شبکه‌های اجتماعی از مهارت‌هایی است که فرزندانمان باید از کودکی یاد بگیرند. در ادامه نیز مهارت‌هایی چون کدنویسی، برنامه نویسی و امنیت سایبری به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا در بازار کار رقابتی بمانند و فرصت‌های کاری بهتری داشته باشند.

و اما کلام آخر :

قرارگیری  مهارت‌های زندگی در برنامه درسی مدرسه مزایای چشمگیری برای دانش‌آموزان و این نسل  دارد. توسعه این مهارت‌ها علاوه بهبود عملکرد تحصیلی، سبب می‌شود دانش‌آموزان با اعتماد به ‌نفس بیشتری از چالش‌های بزرگ‌سالی عبور کنند. مدارس با سرمایه‌گذاری روی توسعه مهارت‌های اجتماعی، مراقبت از خود و برنامه‌ریزی مالی، می‌توانند دانش‌آموزان را برای آینده‌ا‌ی درخشان و موفق آماده کنند. که این امر هم به نفع خود دانش آموزان است و هم باعث پیشرفت کشور میشود .