نقش همسایه‌های خوب در زندگی‌های عمودی

---

ابتدا داستان مرتبط با این یادداشت را خوانید:

---

که این امر باعث بروز مشکلاتی برای اهالی مجتمع خواهد شد و همین عدم آگاهی باعث می‌شود. نظاره‌گر بروز ناهنجاری‌های اجتماعی، آلودگی صوتی و بصری و زیست محیطی در پیرامون زندگی خود باشیم.
ناهنجاری‌هایی که باعث بروز مشکلات روانی، استرس و … شده و سبب به‌خطر افتادن سلامت روان خود و اطرافیان خواهد شد. بنابراین چه خوب است که برای جلوگیری از این قبیل مشکلات قبل از انتخاب آپارتمان‌نشینی با حقوق شهروندی و سبک زندگی در چنین مجتمع‌هایی آشنا شده و آن را بپذیریم.

حال در این جا سوال پیش می‌آید چند درصد از شهروندانی که در این خانه‌های مکعبی شکل زندگی می کنند با فرهنگ آپارتمان‌نشینی و حقوق همسایه‌ی خود آگاه هستند. چند درصد از ما هم‌چنان با طرز تفکر چهاردیواری اختیاری و هر طور که میل خود است رفتار می‌کنیم بدون در نظر گرفتن این اصل که رفتارمان شایسته یک همسایه خوب است یا خیر؟ و رفتار غلط ما تا چه میزان قادر خواهد بود اثر مخربی بر روی دگران بگذارد.

چه بسا خانواده‌هایی که با سبک زندگی خانه‌های ویلایی که در آن بزرگ شده و مو سفید کرده‌اند و حال به جبر زمانه مجبور به اسکان در این خانه‌های کوچک شده‌اند از سبک زندگی آپارتمان نشینی و آداب و رسوم آن بی‌خبرند و هم‌چنان همان توقع و انتظارات زندگی ویلانشینی را دارا هستند. در میان تکلیف خانواده هایی که با وجود ۲ یا ۳ فرزند مجبور به اقامت در چنین خانه های کوچکی شده اند که مانند دختر داستان حتی از داشتن یک اتاق خصوصی نیز محروم مانده است چیست؟

آیا اگر پیرزن همسایه زندگی الهه با همان سبک زندگی اصیل ایرانی که همسایه را از فامیل نزدیک‌تر می‌داند خویشتن‌دار بود و به جای گله و شکایت‌های مکرر با کمی مهربانی، همدلی می‌کرد و موقعیت همسایگان را درک و فرزندان همسایه را به چشم نوه‌های خویش می‌پنداشت شاید الهه‌ی داستان هم او را به چشم یک حامی نگاه می‌کرد که می‌توانست با ابراز همدردی و هم‌زبانی، زمانی که خود را تنها میدید به او پناه ببرد.

به حتم اگر چنین می‌شد الهه فرار را انتخاب نمی‌کرد و به همسایه‌ی مهربانش پناه می‌برد که اکنون توانسته بود بجای اعضای خانواده‌اش همراز و همدم تنهایی‌هایش شود.

با نگاهی به زندگی الهه و آنچه بر او اتفاق افتاد بخوبی در می‌یابیم که هریک از افراد، از اعضای خانواده تا همسایه‌گان، حتی خیلی ناچیز در به وجود آوردن چنین ذهنیتی(فرار) نقش داشته‌اند.

خوب است که بیشتر به رفتارمان با یکدیگر و تاثیری که در ذهن افراد با رفتار و گفتارمان می‌گذاریم بیندیشیم. زندگی در مجتمع‌های مسکونی مستلزم رعایت یک‌سری قوانین و ضوابطی است در کنار این قوانین سبک زندگی ایرانی، که همانا همدلی و مدارا با همسایگان است موجب می‌شود تا زندگی مسالمت آمیزی با همسایگانی که شاید یک دیوار با آن‌ها فاصله داریم داشته باشیم.