گلبهار، شهری در جست و جوی هویت

دراولین برخورد با هر شخص جدیدی بعد از نام شما ، شهر یا روستای محل تولد و زندگی شما را می پرسند و این نقطه آغاز دوگانگی هویتی شما بین محل تولد و زندگی سابق با هم اکنون شماست؛ اگر پاسخ شما حالت اول باشد و بگویید بچه فلان جا هستم بحث تمام می شود و میرود اما ماجرا از آنجا آغاز می شود که شما نام گلبهار را به زبان می آورید !و حالا سئوالی که هرگلبهاری بارها به روش های مختلف به دیگران توضیح داده است: “گلبهار کجاست؟”

یکی از ارکان مهم هویت اجتماعی انسان ، جغرافیای زیست انسان است اما اگر حالا خود هویت آن جغرافیا دچار مسئله باشد خود یک بحران دیگر است. هر مکان باید برای خودش هویتی مستقل بسازد که وقتی نام آن می آید در ذهن شنونده آن تداعی گر آن محیط باشد برای مثال مشهد با امام رضا شناخته می شود در همین نزدیکی رادکان با میل رادکان ، اخلمد با آبشار اخلمد ، کدکن با شفیعی کدکدنی یا نیشابور با خیام ؛ برای خود من که از بدو تولد در چناران بوده ام گلبهار با دریاچه اش به من شناسانده شد.

ضرورت هویت سازی آنجاست که شهروند گلبهاری دچار سردرگمی و دوگانگی برای توضیح خویش است و اگر روزی در عرصه های مختلف علمی و ورزشی و فرهنگی کسب افتخار کند دیگر خودش را گلبهاری معرفی خواهد کرد ! و این هویت سازی خود انگیزه ای خواهد بود به رشد همبستگی و تلاش برای بهبود آن ، هویت اجتماعی زمانی که برای یک جامعه شهری شکل بگیرد.

تصور کنید زوجی به شهر گلبهار مهاجرت می کنند آن ها پس از مدتی صاحب فرزندی می‌شوند آنها می خواهند فرزندشان در گلبهار به دنیا بیاید خب چالش همینجاست ! در این شهر بیمارستانی برای تولد وجود ندارد ؛ در واقع شما مجبورید یا به چناران بروید یا به مشهد، پس طبیعتا محل تولدی در شناسنامه برای شما ثبت خواهد شد که نامی از گلبهار در آن نخواهد بود این مسئله طرف دیگری هم خواهد داشت شما اگر سال ۱۳۸۰ در این شهر ساکن شده باشید حداقل تا به امروز ۲۱ سال از سکونت شما در این شهر میگذرد و حالا فردی در اثر حادثه یا مرگ طبیعی از دنیا می رود و خانواده قصد دارد متوفی را در همین گلبهار به خاک بسپارند دوباره چالش دیگر ! گلبهار آرامستان ندارد و دوباره خانواده متوفی مجبور است میت را یا در چناران و مشهد دفن کند یا میت را به دیار اصلی خود ببرد.

گلبهار امروز نیاز دارد به بیمارستانی برای تولد ، کدملی مستقلی برای سند هویت و آرامستانی برای دفن ؛ ساخت و اجرا این مثلث سرآغاز هویت اجتماعی گلبهاری ها است ، از زمانی که در خود گلبهار به صورت رسمی تولد و مرگ ثبت شود ، آن روز میتوان به یک شهروند گلبهار صفت گلبهاری را داد و شهروند گلبهار خودش را در قبال شهر و شهروند مسئول می داند و برای خود حقوق و تکالیفی وضع می کند و از این هویت شهروندان را مانند حلقه زنجیری به هم وصل می کند و سرنوشت و مسیر آینده و حفظ منابع شهر برای آنها مهم خواهد بود.