مذاکره برد برد با کرونا!

همایون طیاری آشتیانی – کلام تازه | قرار بود ۵ تا ویروس دیگه مثل آنفلوانزا، سارس، اچ‌آی‌وی و … هم باهاش بیان که بشن ۱+۵ ولی من قبول نکردم. گفتم همون ۱+۵ برجام هم که شنیدی ۵ تاشون نخودی بودن اون یکی هم بی‌خودی بود که همه چی رو هوا کرد.

گفت: دو تا از اون نخودی‌ها که با شما خوبن ولی من گفتم: اگه منظورت کشورهای دوست و برادر چین و روسیه هستن که اون‌ها هم دنبال منافع خودشونن، وقتش برسه مارو با یه آدام خرسی عوض می‌کنن.

خلاصه جلوی کفش وین باهاش قرار گذاشتم. اول گفت: چرا تو خیابون. گفتم: تو مملکت ما همه تصمیمات مهم آخرش از کف خیابون سر درمیاره، مخصوصا اگه مذاکره و گفتگو باشه…وقتی اومد سر قرار خیلی عصبی بود و بوی بدی می‌داد. بدون حال و احوال گفت: شما آدم‌ها خیلی بی‌فرهنگین.

بهش گفتم: سلام. عصبانی‌تر شد و گفت: شما خجالت نمی‌کشین تو خونه‌ای که ادکلن یه میلیونی دارین، فضولات الاغ دود می‌کنین؟ از یه طرف می‌گین کرونا ساخت آزمایشگاه سطح ۴ دشمن بعد با عنبرنسارا به جنگش میرین؟

آخه با روغن بنفشه می‌خواین با حمله بیولوژیک مقابله کنین؟ طرف تو تلویزیون میگه نارنج بگیر زیر دماغت کرونا نمیگیری! این آخری هم که طرف توصیه کرده ادرار شتر بخورین کرونا نابود می‌شه! خلاصه یه کاری کردین که سرگین الاغ و ادرار شتر کمیاب بشن و ادعای ورود به بازار بورس داشته باشن، فقط به خودتون رحم کنید و دیگه تقلبی اونارو وارد بازار نکنین که دیگه نمیشه موضوع رو هیچ جوری جمعش کرد!راستش خیلی خجالت کشیدم، اول مذاکره اوج فناوری مارو ریخت تو صورتم.

برای این‌که کم نیارم بهش گفتم: تو خجالت نمی‌کشی این‌همه کشتار راه انداختی؟ لبخندی زد و گفت: کدوم کشتار؟ من بیشتر کشتم یا قوطی کبریتی که ده‌ها میلیون براش پول میدین و اسمش رو گذاشتین ماشین؟ تا حالا به آمار جنگ‌های بشریت نگاه کردین؟ با نیم ریشتر زلزله ۴۰ هزار تا کشته میدین، حتما اون هم تقصیر منه؟

خاک و جنگل‌هارو نابود کردین تا سیل خودتونو و زندگیتون رو با هم ببره بعد به من میگی کشتار می‌کنی؟ کشته‌های دعوا و خودکشی هم کارِ کروناست؟ تو حاشیه شهرهاتون میلیون‌ها نفر روزی هزار بار میمیرن و زنده میشن هم به خاطر مدیریت منه؟ بهش گفتم یه گلویی تازه کن، داری خفه میشی.

گفت: همین که شما گلوتون رو با الکل تازه می‌کنید و ۷۰۰ ، ۸۰۰ تا کشته میدین کافیه. خیلی خورد تو برجکم، دیدم ماهارو مثل کف دستش می‌شناسه!گفتم بریم سر اصل مطلب؟ گفت خجالت بکش، کدوم اصل مطلب؟ گفتم: مگه قرار نبود مذاکره کنیم؟ گفت: اول تکلیفتون با خودتون معلوم کنید بعد بریم سراغ مذاکره.

گفتم: کدوم تکلیف؟ یه نگاه ویروس اندر سفیه به من انداخت و گفت: اگه به یکی از این سوال‌ها جواب بدی من خودم میذارم میرم، به همه دنیا هم می‌گم این‌ها منو با عنبرنسارا نابود کردن که حفظ آبرو بشه! با خوشحالی گفتم بپرس.

گفت: چه جوری می‌شه تو خونه موند ولی رفت سرکار؟ چه جوری می‌شه نرفت سرکار ولی شکم زن و بچه رو سیر کرد؟ چطور میشه ۵۰۰ نفر جمع بشن جلوی یه مغازه برای خرید سیم کارت ولی فاصله‌اشون هوشمند باشه؟ کدوم آدم هوشمندی گفته برای قرنطینه پول نیست ولی ۴۰ هزار میلیارد از جیب ملت میره برای ماست مالی افتضاحات موسسات مالی غیرمجاز؟

کدوم دانشمندی می‌گه داروخانه ماسک نفروشه به جاش دستفروش‌ها تو خیابون و مترو فله‌ای بفروشن؟ جدیدا هم که گفتین هر کی وام کرونا می‌خواد باید سیم کارت داشته باشه، این دوتارو دیگه چه جوری بهم ربط دادین؟ گفتم داری سیاسی حرف می‌زنی؟ گفت دارم درد و دل می‌کنم، آخه این هم شد مدیریت؟

گفتم می‌خوای برای اینکه حالت خوب بشه وسط مذاکره بریم قدم بزنیم؟ گفت: جواب دلواپس‌هارو چی میدی؟ گفتم: اون‌ها چه قدم بزنیم چه نزنیم یه بهانه‌ای پیدا می‌کنن تا به صورت خودجوش تجمع کنن، فحش بدن و آخرش توافقنامه رو آتیش بزنن و برن خانه!

گفت: به ظریف برنخوره؟ گفتم: نه، اون سرش با توئیت بازی گرمه!گفت: حالا چرا اصراری دارین من برم؟ گفتم: از بس دست‌هامون رو شستیم رسیدیم به استخون. گفت: هزار بار دیگه هم بشوری فایده‌ای نداره. شما آدم‌ها باید فکرهاتون بشورین.

گفتم: اتفاقا شستیم، برای اینکه دیگه قدر همه چی رو می‌دونیم. راستش دلمون برای خیلی چیزها تنگ شده، گاز زدن فلافل پر از سس، شیرجه زدن تو استخر، یه دورهمی تو جنگل و آتیش و جوجه کباب، نعره‌های فرهنگی زدن تو استادیوم، مشت زدن تو دهن این و اون و…