ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم / در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم

مریم اصغری، مهناز اصغری – کلام تازه | این روزها که همه در گیرودار دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا هستند، عده‌ای دست از تلاش در این شرایط پرخطر برنداشته و همچنان در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا در حال تلاش و فعالیت دوچندان هستند. آنهایی که نه امکان دورکاری دارند و نه در این بحران از شرایط ویژه‌ای بهره‌مند هستند. این زحمت‌کشان بی‌ادعای جامعه که این روزها در خط مقدم مقابله با کرونا قرار دارند و فعالیت آنها در زمینه درمان و پیشگیری از شیوع این ویروس منحوس، مهم و انکارناشدنی است. نسل امروز ملت ایران در مقایسه با دوران دفاع مقدس در همان سنگر آن روزها از جان و سلامتی خود برای شفای بیماران مبتلا به کرونا مایه می‌گذارد، نسلی که خود را مدیون و مسئول می‌داند و بیشتر از سایرین در معرض آسیب قرار دارد.

ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم / در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم

همان‌گونه که می‌دانید در شهرستان‌های کوچک‌ محدودیت‌ها بیشتر و امکانات کمتر است و بدون شک، این شرایط مشکلات عدیده‌ای را رقم می‌زند و جلوگیری از ایجاد این شرایط و گذر از بحران، مستلزم عملکرد صحیح و به موقع است که خوشبختانه به استناد مدارک و ادله موجود، مسئولین در شهرستان در این زمینه بسیار خوب عمل کرده‌اند و در بهترین حد ممکن بحران را کنترل و پیشگیری از ابتلای شهروندان به بیماری کرونا را پوشش داده‌اند. در این میان، کادر بهداشت و درمان با اقدامات به موقع و چشمگیر، سهم به‌سزایی در کنترل جلوگیری از شیوع هر چه بیشتر کرونا ویروس داشته است و عملکرد این تیم خستگی‌ناپذیر ناگفته پیدا و شایسته قدردانی است. در این گزارش تلاش کردیم تا گوشه‌ای از زحمات شبانه‌روزی این جان برکفان خط مقدم مبارزه با کرونا ویروس و مدافعان و حامیان سلامت را به تصویر بکشیم.

اولین قدم: آموزش و اطلاع رسانی

محمد مقضی مسئول آموزش سلامت و روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان چناران گفت: اولین مسئله ای که از همان ابتدای شیوع کرونا مورد توجه قرار گرفت، ارتقاء سواد سلامت مردم در خصوص این بیماری بود و این امر حاصل نمی شد مگر با آموزش. بنابراین آموزش‌های گسترده برای کادر بهداشت و درمان، داوطلبان و سفیران سلامت، نمایندگان ادارات، کارخانجات، اصناف، مشاغل در معرض خطر و سپس عموم مردم آغاز گشت؛ محوریت همه این آموزش ها پیشگیری و تشخیص زودرس بیماری کرونا بود و از خانه های بهداشت و پایگاه های سلامت تا ستاد شبکه و بیمارستان انجام گرفت.

با شیوع بیماری و عدم برگزاری جلسات آموزشی حضوری؛ آموزش در فضای مجازی قوت گرفت و با کمپین #کروناراشکستمیدهیمچناران ادامه یافت. همچنین تعداد ۲۰ هزار بروشور شستشوی دست و گندزدایی ، ۸ هزار پمفلت آموزشی و ۲۰۰۰ پوستر بین مردم توزیع شد و با همکاری خوب شهرداری چناران و گلبهار و شرکت عمران گلبهار نزدیک به ۱۰۰۰ متر مربع بنرآموزشی در قالب بیلبورد و رول آپ نصب گردید.

سه ماه است خانواده‌ام را ندیدم.

مدیر روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان چناران افزود: همزمان با آموزش می بایست وضعیت بیماری، شرایط اپیدمیولوژیک و اقدامات در حال انجام به مردم عزیز اطلاع رسانی می شد و این امر با کمک خبرنگاران محترم و اصحاب رسانه شهرستان در حال انجام است.

مقضی ادامه داد: یکی از مشکلات ما از همان ابتدا این بود که برخی از مردم موضوع را جدی نمی گیرند، همکاران من به سختی مشغول مبارزه با این بیماری هستند، همّ و غمشان ریشه کنی این بیماری است، حتی خانواده هایشان هم متأثر از این بیماری شده اند؛ خود من سه ماه است پدر، مادر، برادر و خواهرانم را بدلیل گرفتاری شدید کاری و احتمال ناقل بودن بیماری ندیده ام و این مسئله سخت برای بسیاری از همکاران من اتفاق افتاده است.

دو هفته پیگیری بعد از بیمارستان

مهندس دقتی، مسئول واحد مبارزه با بیماری‌ها در توضیحاتی پیرامون عملکرد این واحد بیان کرد: در مرکز بهداشت، وظیفه اصلی واحد مبارزه با بیماری‌ها، پیگیری و بیماریابی همه بیماری‌ها اعم از واگیر یا غیرواگیر است. در نظام مراقبت با غربالگری یا مراجعه فرد به پزشک، بیمار را پیدا کرده و تحت مراقبت قرار می‌دهند. بعضی از این بیماری‌ها بهبودی کامل داشته و برخی دیگر مثل فشار خون و دیابت تا آخر عمر باید تحت مراقبت باشند. کرونا جزو بیماری‌های واگیر است و پس از شروع درمان و سپری دوره، معمولا بهبودی حاصل می‌شود. در حال حاضر، درصد شیوع بالای این بیماری علت اهمیت فعلی آن است.

وی ادامه داد: در این بین افرادی که برای بیماری کرونا به بیمارستان مراجعه می‌کنند دو دسته هستند. افرادی که در شرایط حاد به سر می‌برند و نیاز به مراقبت ویژه در بیمارستان دارند و پس از بهبودی نیز تا دو هفته به قرنطینه خانگی نیاز دارند و دسته دوم آن‌هایی که شرایط بهتری داشته و نیاز به بستری ندارند و می‌توانند در خانه تحت مراقبت باشند. در این میان کلیه کسانی که به منزل ارجاع داده می‌شوند باید دو هفته تحت مراقبت باشند و در این مدت درجه تب گرفته و وضعیت عمومی آن‌ها بررسی شود و کلیه این اقدامات توسط ما انجام می‌شود. در واحد بیماری‌ها، به منزل این افراد رفته و و رعایت استانداردها را به اطرافیان آموزش می‌دهیم.

گاهی در طی روز چهار یا پنج مراجعه داریم که باید رسیدگی شود. به کلیه این اقدامات پیگیری بعد از بیمارستان می‌گوئیم. اخیرا یک سری مراکز بهداشتی راه اندازی شده تا افراد مستقیما به بیمارستان مراجعه نکنند. تا دو هفته قبل آزمایش‌ها باید حتما در بیمارستان انجام می‌شد و حالا در این مراکز به انجام می‌رسد در این مراکز ۱۶ ساعته پزشک فعال است و کسانی که با علائم مراجعه می‌کنند، آزمایشات لازم را می‌دهند و افرادی که نیاز به بستری ندارند با داروهای لازم و پروتکل درمانی به منزل برمی‌گردند و مراقبت و نظارت بر شرایط آنها تا ۱۵ روز به عهده ما است.

مسئول اورژانسی که خود نیز به کرونا مبتلا شد

علی اعتقادی، مسئول اورژانس شهرستان چناران که به خاطر شرایط کاری در معرض ابتلا بودن، خودش هم به بیماری مبتلا شده و مدتی را تحت درمان و در قرنطینه گذرانده است گفت: متاسفانه ۴ نفر از همکارانم به دلیل ارتباط مستقیم با بیماران مبتلا شدند و در قرنطینه به سر می‌برند و این خیلی دور از ذهن نبود. چراکه ما در واقع ۵۰ متر جلوتر از بقیه کادر درمان در حرکت هستیم.

او ادامه داد: شهرستان چناران دارای ۶ پایگاه ۱۱۵ است و با توجه به نزدیکی به مشهد و ترددهای زیاد، همیشه به نوعی در بحران و در میان حوادث قرار دارد و به همین جهت ما در تمام ایام سال آماده به کار هستیم. در زمان بحران کرونا هم که یک بحران همه‌گیر و در سطح کشوری بود، به ما اعلام آماده باش شد و آموزش لازم صورت گرفت. چراکه پرسنل با توجه به ارتباط با بیماران در معرض خطر ابتلا بودند. در ابتدا مردم اطلاعات کافی نداشتند و بیشتر استرس داشتند و حتی برای یک سرفه معمولی هم مراجعه می‌کردند و کار ما افزایش پیدا کرده بود.

البته که خوشبختانه با کاهش تصادفات مواجه بودیم، اما تعداد ماموریت‌های دیگر به مانند قبل در جریان بود و مشکلات به وجود آمده کرونا هم به کار ما بشدت افزوده بود. علاوه بر این‌ ما در مراجعات به منازل آموزش‌های لازم حفاظتی را به افراد می‌دادیم. بعضی موارد اعزام ما حتی برای مسمومیت با شوینده‌هایی بود که مردم خودشان به اشتباه درست می‌کردند و دچار مشکلات ریوی می‌شدند و آلرژی که نسبت به مواد شوینده داشتند را کرونا تلقی می‌کردند. مردم در ابتدا حساسیت چند برابری داشتند و مثلا تا کسی در خانواده‌ای سرفه می‌کرد، سریع تماس می‌گرفتند و آگاهی بخشی به مردم آسان نبود و فشار کاری ما واقعا زیاد بود. سامانه ۴۰۳۰ در این زمینه عملکرد خوبی داشت و خیلی به ما کمک کرد. طبیعتا از مردم انتظار داریم فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند چراکه ویروس هنوز هم هست.

مسئول اورژانس شهرستان چناران در پایان‌بندی صحبت‌های خود افزود: خوشبختانه اعتماد مردم به کادر درمان و سیستم ۱۱۵ خیلی بیشتر از قبل شده است و این جای خوشحالی دارد. کسی که در فوریت‌های پزشکی است، در درجه اول به صرف علاقه کار می‌کند. چراکه ما در اینکار صحنه‌های دلخراش زیادی را شاهد هستیم و روحیه افراد ما متفاوت است و تنها عشق به کار و علاقه به خدمت رسانی می‌تواند توجیه این کار باشد.

اصلا نفهمیدیم چه زمانی سال تحویل شد

دکتر سید هادی حسینی، مسئول اورژانس بیمارستان در این زمینه بیان کرد: امسال ایام تعطیلات و نوروز ما با هر سال متفاوت بود و اصلا نفهمیدیم چه زمانی سال تحویل شد، چراکه برای ما فقط کار و کار بود. در ابتدای بحران و با توجه به موج بیماری، بیشتر استرس و نگرانی مردم را به اینجا می‌کشاند و سطح نگرانی بیشتر ازشیوع و علائم بیماری بود. پس از مدتی بیماران واقعی مراجعه کردند و حجم کار ما بسیار زیاد شد.

حسینی ضمن اشاره به اینکه تمام مراجعین با هر بیماری ساده و یا حتی کرونا وارد اورژانس و تریاژ می‌شوند ادامه داد: در اینجا تمام همکاران درگیری مستقیم با بیماران دارند و این واقعا کار را سخت میکند. ما در خط اول مبارزه با بیماری هستیم و مردم اگر به این موضوع دقت کرده و سختی کار ما را درک کنند، احتمالا نحوه روابط اجتماعی خود را اصلاح کنند. چراکه کار با این نوع لباس واقعا سخت است و حتی برطرف کردن احتیاجات اولیه مثل خوردن یک لیوان آب امکان‌پذیر نیست.

حال این روزهای ما را همه می‌دانند

سیفی، سرپرستار بیمارستان ثامن‌الائمه بیان کرد: حال این روزهای ما را همه می‌دانند. اگر بخواهم از سختی‌های کار بگویم، پوشیدن این لباس‌ها در این هوای گرم بسیار سخت است که در شیفت‌های ۱۲ساعته بر تن داریم. شرایط کار خیلی سخت است و خیلی از همکاران نزدیک به ۳ ماه است خانواده‌هایشان را ندیدند و چاره‌ای هم نداریم. یعنی به صرف اینکه نگران ناقل بودن هستیم تا جایی که می‌توانیم از خانواده‌هایمان فاصله می‌گیریم. اوایل مردم اصلا رعایت نمی‌کردند ولی از وقتی ملاقات ممنوع اعمال شد مردم مجبور به رعایت شدند و اگر این رعایت جدی گرفته شود، تعداد بیماران کاهش پیدا می‌کند. در مدتی که قرنطینه اجباری بود، آمار ما خیلی پایین آمد ولی حالا که دوباره ترددها شروع شده، طبیعتا آمار بالا می‌رود.

نمونه‌گیری، اصلی‌ترین بخش ارتباط با بیماران

نیک‌مرام، مسئول کنترل عفونت بیمارستان چناران در زمینه حیطه مسئولیت واحد جلوگیری و پیشرفت عفونت گفت: کار واحد ما جلوگیری و پیشگیری از عفونت است و در این زمینه ما در کنار پیشگیری، از خیلی قبل‌تر از مصوبات کشوری آموزش‌ها را نیز آغاز کرده بودیم. تا به حال با چنین شرایطی مواجه نشده بودیم و در این زمینه نیاز به آموزش گسترده بود و مردم اطلاعات کافی نداشتند و این کار ما را سخت‌تر می‌کرد.

گاها مردم فکر می‌کردند ما سخت‌گیری می‌کنیم، اما در حال حاضر سطح اطلاعات عمومی به جایی رسیده که حتی یک بچه کوچک هم می‌داند چطور باید مسائل بهداشتی را رعایت کند. در راستای کنترل و پیشگیری از ابتلا، بخش کرونا را از دیگر بخش‌های عفونی جدا کردیم و مراقبت‌های لازم را به عمل آوردیم. در این مسیر تمام پرسنل توان خود را به کار گرفتند و حتی داوطلب حضور در بخش می‌شدند. ما برای پرسنل آموزش‌های تک نفره پوشیدن لباس‌های محافظتی و استفاده از ماسک و سیستم محافظت فردی داشتیم.

در بخش نمونه‌گیری، از داخل حلق بیماران نمونه گرفته می‌شود و در واقع کادر ما اصلی‌ترین بخش ارتباطی با بیماران کرونایی بود و گاها پرسنل دچار ترس و دلهره می‌شدند و از لحاظ روحی تحت تاثیر قرار می‌گرفتند و بیشتر نگران این بودند که در صورت ابتلا، آن را به اعضای خانواده متقل کنند. من به عنوان مسئول بخش، کار نمونه‌گیری را انجام می‌دادم تا اضطراب و دلهره بچه‌ها کمتر شود و آنها نیز به مرور به شرایط مسلط شدند.

نمونه‌گیری‌ها هر روز انجام می‌شد و به طورکل شرایط کاری سختی را گذراندیم. نیک مرام با اشاره به این نکته که در کنار معضلات و معایب اپیدمی، اتفاقات خوبی را نیز شاهد بودیم یادآور شد: از یک طرف کرونا مشکلات و سختی های زیادی ایجاد کرد و از طرف دیگر خیلی چیزها را به ما آموخت. سطح بهداشت عمومی ارتقا پیدا کرد و البته روحیه همبستگی و احساس مسئولیت افراد بیشتر شد.

وی ادامه داد: برای من هم مثل خیلی‌ها، جدا ماندن از خانواده سخت بود و فارغ از این مسائل، نگرانی خانواده برای شرایط کاری من نیز آزاردهنده بود. اما من این شغل را با عشق انتخاب کردم و این دلیل خوبی برای آرامش خاطر است. وقتی به بخش می‌رفتم و به بیماران رسیدگی می‌کردم و دعای آانان را می‌شنیدم، به قدری انرژی می‌گرفتم که فراموش می‌کردم که فرزندم را در خانه تنها گذاشتم و دلم برای در آغوش کشیدنش تنگ است.

پرسنل پرستاری از جانشان مایه گذاشتند

مهدی گل‌محمدی، مدیر پرستاری بیمارستان گفت: از اوایل اسفند که وارد بحران کرونا شدیم، برنامه‌ریزی‌های لازم انجام و بخش عفونی راه اندازی شد. از آن مهم‌تر اینکه شرایط بحرانی پیش آمده قبلا تجربه نشده بود و پرسنل گاها کم تجربه بودند و نیروهای جدید هم بیش از حد ترسیده بودند. یک قسمت از سنگینی کار هم در بحث روانشناسی بود که شرایط پیش آمده، تاثیرات روانی بر همه گذاشته بود و به مشاوره و راهنمایی در این زمینه نیازمند بودیم که خدا را شکر انجام شد و به نتیجه رسید و نیروهای لازم پای کار آمدند.

وی افزود: هر سال در ایام تعطیلات، پرسنل به صورت شیفتی به بیمارستان می آمدند و از تعطیلات هم استفاده می‌کردند ولی امسال دیگر چنین اتفاقی نیفتاد و همه مسئولین و پرسنل از همان ابتدا پای کار بودند و الان که نزدیک به ۲ ماه از شروع بحران در شهرستان گذشته است، پرسنل حتی مرخصی نداشتند و هر کسی به هر شکلی که توانسته از جانش هم مایه گذاشته است.

تلاش برای نجات جان حتی یک نفر

هاشمی، کارشناس بهداشت محیط و کارشناس مسئول واحد کاهش خطر و بلایا و حوادث غیر مترقبه مرکز بهداشت شهرستان چناران نیز در رابطه با حیطه مسئولیت این واحد گفت: از همان روز اول که اپیدمی کرونا در منطقه اعلام شد، با تمام نیروهای بهداشت محیط و کارشناسان بیماری‌ها و ستادی با هدف از بین بردن زنجیره و کاهش انتقال، شروع به کار در منطقه کردیم و محدودیت ساعت کار هم نداشتیم و از ‌صبح تا آخر وقت مشغول بودیم.

مهمترین کارهای ما در مرحله اول آموزش و اطلاع‌رسانی بود و بعد از آن شناسایی افراد مشکوک به کرونا و یا خانواده‌هایی که عزیزانشان در بیمارستان بستری بودند. در این راستا اسامی بستری‌شدگان و کسانی که کرونا مثبت بودند و یا ناقلین سالم، از طریق بیمارستان به ما داده می‌شد و کار ما این بود که خانه‌های این افراد را گندزدایی کرده و آموزش‌های لازم را به آن‌ها بدهیم.‌‌

البته که غیر از منزل خود شخص مبتلا، منازل همسایه‌ها را هم تحت پوشش قرار می‌دادیم. همینطور در مورد ناقلین سالم، مراقبت و آموزش داشتیم و در صورت نیاز به دارو توسط واحد بیماری‌ها داروهای لازم را به آنها می‌دادیم که طبیعتا به مرور، این روند باعث قطع زنجیره انتقال و کاهش احتمال میزان ابتلا در منطقه می‌شد. ما در زمانی که هنوز قرنطینه به شکل جدی از طرف دولت و وزارت اعلام نشده بود، پس از تعطیلی اماکن به گندزدایی معابر و خیابان‌ها می‌پرداختیم و گاها این کار تا نیمه‌های شب ادامه پیدا می‌کرد و هدف نهایی این بود که حتی اگر بتوانیم یک نفر را نجات دهیم.

به طور کل شرایط بسیار سختی داشتیم و از زمان شروع بحران اصلا تعطیلات نداشتیم و در تمام این مدت دوماهه، یک روز یا دو روز را نهایتا در منزل استراحت کردیم و که همان زمان نیز محدودیت‌هایی داشتیم و از خانواده جدا بودیم که مبادا ناقل ویروس نباشیم و اعضا خانواده به واسطه ما صدمه نبینند.

وی در رابطه با شرایط و نحوه دفن متوفیان مبتلا به کرونا گفت: در مراحل کفن و دفن طبق پروتکل عمل می‌کردیم و از محلول‌های ضدعفونی استفاده و متوفی کاور و پلاستیک کشیده شده و در نهایت کفن شده و داخل تابوت قرار می‌گرفت. روند کار دفن نیز این بود که باید زمین دو مترونیم کنده می‌شد و کف آن آهک، سپس تابوت، روی آن سنگ و روی آن آهک می‌گذاشتیم تا بحث آلودگی محیطی و زیرزمینی را نیز نداشته باشیم.

در این میان با مشکلات زیادی روبه‌رو بودیم. در طی مراحل، خانواده‌های متوفیان که به لحاظ روحی حال خوبی هم نداشتند، اصلا اجازه حضور نداشتند و بدون شک این مساله باعث بیتابی آنها می‌شد که گاها مورد ناسزا و اهانت قرار می‌گرفتیم که غیر از درک حال آنان و تسلیت، کار دیگری از دستمان بر نمی‌آمد و در مواردی هم، مجبور بودیم پس از تمهیدات لازمی چون در اختیار گذاشتن لوازم حفاظت فردی به بستگان درجه یک متوفی، اجازه دفن با شرایط خاص را بدهیم. هرچند زحمات کادر درمان غیرقابل کتمان و جبران نشدنی است، اما در کنار آنها پرسنل کادر بهداشت هم روزهای سختی را می‌گذرانند و با جامعه سروکار دارند، اما کمتر کسی آنها را می‌بیند، البته که برای ما کم شدن آمار و حل این معضل و کسب اجر اخروی کافی است.

گندزدایی مراکز و اماکن پرخطر

محمدحسن کامل، کارشناس مسئول بهداشت محیط و حرفه‌ای شهرستان چناران و مسئول دبیرخانه کارگروه سلامت و امنیت غذایی و دبیرخانه پیشگیری از بیماری کرونا نیز در ارتباط با حیطه شغلی خود بیان کرد: کار اصلی ما در واحد بهداشت محیط گندزدایی مراکز و اماکن پرخطر مثل جایگاه‌های سوخت، ایستگاه‌های تاکسیرانی و اتوبوسرانی، مساجد، ادارات، مراکز بهداشتی درمانی، درمانگاه‌های شبانه روزی و بازدید از مراکز موادغذایی مثل نانوایی‌ها است که در همین راستا، در طی بازدیدهای صورت گرفته ۹ نانوایی و یک قنادی و ۲ خواروبارفروشی تعطیل شدند. همچنین به صورت خودجوش قبل از اعلام کشوری و حدود سه روز مانده به عید با همکاری اتحادیه کل آرایشگاه‌های مردانه و زنانه و همچنین فروشگاه‌های بزرگ‌ را تعطیل کردیم.

وی ادامه داد: از دیگر وظایف ما، ‌نظارت کارشناسان بهداشت محیط مستقیم در تمام مراحل دفن فوتی‌های کرونایی و نظارت بر وضعیت پسماندهای عفونی بیمارستان است که با پسماندهای عادی مخلوط نشود. برای این کار بی‌خطرسازی زباله‌ها با دستگاه اتو کلاو انجام می‌شود و پس از آن همراه با زباله‌های عادی توسط شهرداری به محل سایت پسماند شهرستان حمل شده و دفن بهداشتی انجام می‌شود.

در گام دوم نیز از طریق وزارت بهداشت و خود ما پیگیری‌های لازم انجام شد که فروشگاه‌های مواد غذایی و اماکن خدماتی، کد رهگیری گرفته و وارد سایت وزارت بهداشت شده و پروتکل مربوط را دریافت کرده و بر اساس آن عمل کنند.

کامل افزود: خوشبختانه چناران از شهرستان‌های دیگر چند گام جلوتر بود. چراکه ما یک سری اقدامات را از قبل انجام دادیم. واحد ما نیز مانند دیگر پرسنل کادر بهداشت و درمان هیچ تعطیلاتی نبود و همراه با ۱۶ نفر پرسنل واحد بهداشتی صبح و بعد از ظهر در حال فعالیت بودیم.

ثبت نام واحدهای صنفی در سامانه سلامت

سید حسین روحانی، کارشناس بهداشت حرفه‌ای شبکه بهداشت چناران با بیان اینکه هدف ما حفظ و ارتقا سلامت شاغلین در واحدهای کاری کارخانجات، کارگاه‌ها، صنایع تحت پوشش در بخش های کشاورزی و دامداری و همچنین بخش خدمات فنی است گفت: کارگاه‌های صنفی داخل شهر مثل تعمیرگاه‌ها و جوشکاری‌ها نیز در حوزه فعالیت ما است.

در ابتدا فعالیت بسیج ملی بهداشت حرفه‌ای در راستای پیشگیری و مقابله با کرونا ویروس بود که ما و همکاران کارخانجات شهرک صنعتی را تا گلمکان و از سمت دیگر تا خمیرمایه رضوی تحت پوشش قراردادیم.

وی ادامه داد: همچنین در راستای حفظ سلامت شاغلین، الزامات و دستورالعمل‌هایی که از وزارت‌خانه به ما ابلاغ می‌شد و آموزش‌هایی را در رابطه با رعایت مسائل بهداشتی در محیط کار جهت پیشگیری از کرونا را در اختیار کارفرمایان قرار می‌دادیم تا کارگران را توجیه کنند و در مجموع، کارشناسان بخش خصوصی در جهت پیشگیری از شیوع کرونا در قالب ۲۷ ایستگاه بهگرد و ۳۹ خانه بهداشت کارگری در صنایع، در رابطه با آموزش‌های مربوط به کرونا فعالیت می‌کنند. ۳۰ پروتکل بهداشتی که از معاونت بهداشتی در زمینه‌های مختلف برای ما ارسال شد را در جهت آموزش شاغلین محیط کار به کارخانجات و کارشناسان ارسال کردیم. همچنین۹۰۰ واحد را در قالب سه تیم بهداشت حرفه‌ای مورد بازدید قرار دادیم و حدود ۴۸۰۰ بسته بهداشت حرفه‌ای را برای واحدهای صنفی و صنایع توزیع کردیم. همکاری کارفرمایان و واحدهای فنی خوب بوده و به همین جهت افراد مبتلا در صنایع کم بوده است.

روحانی ضمن اشاره به طرح فاصله گذاری اجتماعی افزود: ۲۲ فروردین که گام دوم مبارزه با کرونا به نام طرح فاصله گذاری اجتماعی در سطح کشور اجرا شد، فعالیت هایی مثل ثبت نام واحدها در سامانه سلامت را شروع کردیم که هدف طرح بر این بود که واحدهای صنفی ثبت نام کرده و کد رهگیری دریافت کنند و از قسمت دستورالعمل‌های مربوطه، استفاده کنند و راهنمایی‌ها را برای پیشگیری از کرونا رعایت کنند.
او با اشاره به این موضوع که از ابتدای بحث کرونا در جهت کنترل و جلوگیری از پیشرفت کرونا ویروس، گند زدایی محیط‌های کاری با مواد ضدعفونی کننده را اعمال کردیم، بیان کرد: ۶۰ بازدید و بازرسی از مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستان ها و ۵۴ بازدید مستمر از جایگاه‌های سوخت شهرستان صورت گرفته و لوازم حفاظت فردی در اختیار جایگاه‌ها قرار داده شده‌است. در خدمات شهری و فضای سبز گلبهار هم دستورالعمل‌های اختصاصی برای این افراد، به شهرداری‌ها صادر شده تا آمار کرونا ویروس را به حداقل برسانیم.

در گیرودار روزهای خاکستری

آنچه در این مطلب خواندید تنها بخشی از جامعه‌ای است که به نوعی بیش از سایرین درگیرودار روزهای خاکستری هستند. اگر به عنوان یک مخاطب حوصله به خرج دادید و تمام این مطلب را مطالعه فرمودید، عاجزانه از شما تقاضامندیم تا شرایط را جدی گرفته و به لزوم طرح فاصله‌گذاری اجتماعی پایبند باشید. این روزها نیز می‌گذرد اما باید وقتی تاریخ به قضاوت می‌نشیند، سرافکنده نباشیم. در این روزها با اجتناب از ترددهای غیرضروری طبیعتا گامی رو به جلو در جهت کاهش زنجیره انتقال برخواهیم داشت. حضور در خط مقدم مبارزه با ویروس ناشناخته کوئید-۱۹ کار آسانی نیست. در پایان اینکه ماهنامه «کلام تازه» قدردان زحمات تک تک افراد کادر بهداشت و درمان است و از آنها کمال قدردانی را دارد.