سرازیر شدن بیش از ۵۰ درصد فاضلاب‌ خانگی به معابر شهری چناران

… آیا آنان واقعا نمی‌دانند که رها کردن پساب‌های خانگی در معابر عمومی و بخطر انداختن بهداشت عمومی و سلامت دیگران، یک تخلف است و دستگاه‌های متولی باید با آنان برخورد کنند. از سویی دیگر در برخی موارد، خود شهروندان با اذغان به ناپسند بودن حرکت خویش برای رها کردن فاضلاب خانگی، اعلام کرده‌اند که برای جلوگیری از این حرکت با مشکلاتی رو به رو هستند.

عدم وجود شبکه فاضلاب خانگی در چناران

چناران هنوز شبکه فاضلاب شهری ندارد و اکنون آنچه که بوضوح با آن روبرو هستیم رها شدن ۵۰ درصد فاضلاب خانگی خانه‌های این شهر، ناشی از نبود چاه جذبی یا شیب نامناسب حیاط به سمت معبر عمومی و در بعضی دیگر از واحدهای مسکونی نصب یک لوله جهت انتقال پساب آلوده آشپزخانه و حمام به بعضی از خیابان‌ها و کوچه‌های فرعی در بافت فرسوده شهر است که علی‌الخصوص در فصل گرما تبدیل به لجن‌زارهایی بد بو شده که علاوه برآلودگی محیط عمومی و ایجاد منظره‌ای زشت و ناخوشایند، سبب نارضایتی عده کثیری از شهروندان چنارانی نیز شده است که جلوگیری از آن نیازمند عزم جدی مردم و مسئولین مربوطه می‌باشد.

۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار مورد نیاز جهت احداث شبکه فاضلاب خانگی در چناران

نکته حائز اهمیت در این میان، نبود شبکه فاضلاب خانگی در شهر چناران است. مسعود افروند، رئیس شبکه آب و فاضلاب شهری چناران در این خصوص بما می‌گوید: اجرای شبکه فاضلاب شهری چناران در مرحله مطالعاتی قرار دارد اما نباید فراموش کرد که اجرای این طرح بودجه هنگفتی را طلب می‌کند.
افروند، بودجه مورد نیاز برای اجرای شبکه فاضلاب خانگی را چیزی در حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌کند که بنظر می‌رسد اختصاص این بودجه با توجه به وضعیت فعلی اقتصادی کشور در زود هنگام، دور از انتظار باشد.

کلام تازه را در تلگرام دنبال کنید

با توجه به گفته‌های «افروند»بنظر می‌رسد در شرایط کنونی که کمبود اعتبار روند اجرای بعضی از طرح‌های شبکه آب و فاضلاب چناران را با رکود مواجه کرده است، مردم می‌بایست خود دست بکار شده و با حفر چاه جذبی و جلوگیری از رها شدن فاضلاب خانگی به معابر عمومی، نقشی اساسی را در زمینه بلابردن ضریب بهداشت عمومی در شهر ایفا نمایند.

سرازیر شدن بیش از ۵۰ درصد فاضلاب‌ خانگی به معابر شهری چناران

شهردار چناران نیز بیشترین فاضلاب خانگی رها شده در بعضی از خیابان‌ها و کوچه‌های فرعی در بافت فرسوده شهر را ناشی از پساب آشپزخانه و حمام منازل مسکونی می‌داند. حمیدرضا داورزنی می‌گوید: سرازیر شدن بیش از ۵۰ درصد فاضلاب‌های خانگی در این مناطق به جوی‌ها، معابر عمومی و خیابان‌ها آمار خوشایندی نیست؛ او این‌را هم می‌گوید که این عمل، علاوه بر ایجاد آلودگی محیطی و باکتری و بیماری‌های عفونی و بوی نامطبوع، سبب رشد و تکثیر حیوانات و حشرات موذی مانند موش، انواع سوسک و پشه شده و با به خطر افتادن سلامت شهروندان، نمای ناخوشایندی در شهر نیز به جا می‌گذارد.
داورزنی به نکته مهم دیگری نیز اشاره می‌کند او می‌گوید: اسید موجود در مواد شوینده و پساب موادغذایی پس از جاری شدن روی آسفالت موجب تخریب و از بین رفتن آن می‌شود که این اقدام هزینه‌های گزافی شامل ترمیم و مرمت آسفالت و بتن کانال‌های دفع آب‌های سطحی برای شهرداری را در بردارد.
«رهاسازی فاضلاب و پساب‌های خانگی در معابر عمومی مشکل دیروز و امروز شهر چناران نیست و سالیان سال است که این شهر با این مشکل مواجه است» این را شهردار چناران می‌گوید و ادامه می‌دهد: رهاسازی پساب‌های خانگی در معابر بیشتر در محدوده خیابان‌های ولیعصر، جلال، ۱۵ خرداد، جمهوری، ابوذر و نواب به چشم می خورد که بنظر می‌رسد یکی از دلایل بروز این مشکل به خصوص در نقاط کم برخوردار این باشد که ساخت و سازهای انجام شده بدون رعایت ضوابط فنی و خلاف مقررات و تخصص فنی است.

قانون چه می‌گوید

شهروندانی که بی‌توجه به حقوق دیگران فاضلاب خانگی، ماسک، دستکش، زباله و حتی آب دهان خود را در معابر و فضاهای عمومی رها می‌کنند باید بدانند که این عمل آن‌ها قابل مجازات است و در صورت ایراد خسارت جانی یا مالی به دیگران باید از عهده خسارات وارده برآیند.
یکی از مهم‌ترین مصادیق تجاوز به حقوق دیگران در محیط شهری که از دید قانون‌گذار نیز مخفی نمانده و برای آن مجازات تعیین کرده، آلودگی محیط زیست شهری است. بر اساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیر‌بهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسموم‌کننده در رودخانه‌ها، زباله در خیابان‌ها و کشتار غیر مجاز دام، استفاده غیرمجاز‌ فاضلاب خام یا پس آب تصفیه‌خانه‌های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع می‌باشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجاز‌شدیدتری نباشند به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.

کلام تازه را در اینستاگرام دنبال کنید

تبصره۱ همین ماده قانون نیز بصراحت اذعان دارد که تشخیص این که اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می‌شود و نیز غیرمجاز بودن کشتار دام و دفع‌ فضولات دامی و همچنین اعلام جرم مذکور حسب مورد بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ‌دامپزشکی خواهد بود.
در تبصره ۲ نیز آمده است که منظور از آلودگی محیط زیست عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی،‌ شیمیایی یا بیولوژیک آن را بطوری که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد تغییر دهد.