به گمانم هست چون كار روزنامه حتي پيش‌بيني آينده براي تعيين چگونگي گفتار و رفتار كنوني ما نیز هست. همان چيزي كه مي‌توان در بازتعريف پيش‌بيني، از آن به عنوان انديشيدن به آينده براي توجه به كيفت گذشته و اكنون یاد کرد.اما دريغ و درد از بي‌حرمتي به روزنامه‌نويسي و به كاغذنويسي، به توليد تفكر و انديشه و به خواندن و نوشتن. اما دريغ و درد از كمبود كاغذ، از كم‌رنگي قلم و نوشتن از چيزهايي كه فرجام آن روزنامه‌نويسي منفعل، مظلوميت روزنامه‌نويس و صبوري غم‌انگيز كاغذ است.روزهايي از هفته، روزنامه‌هايي را روي پيشخوان نمي‌بينم. متأسفم كه داريم مردمان محجوب...