یک سال با شما و برای شما

همایون طیاری آشتیانی – کلام تازه | یک سالگی دوران ایستادن است، دست بر دیوار و تکیه بر دیگران. آغاز راه رفتن و تجربه زمین خوردن و برخاستن. شروعی است برای پیمودن راهی که هر قدمش تجربه ای است برای گام های بعدی.

و ما ایستادیم، نه در یک سالگی، بلکه از همان بدو تولد و اولین شماره، که این عرصه از آغازین روز، همتی مضاعف می طلبد برای برخاستن، بودن و پیمودن.

ایستادیم، بر عهد و پیمانی که از روز اول با شما بستیم، تا صادق باشیم و خود را از شما و برای شما بدانیم.
و ایستادیم، نه دست بر دیوار، بلکه دستی بر زانو تا بر غیر چشمداشتی نداشته باشیم و دست دیگر را در دستان مخاطبانی فهیم نهادیم تا همراهشان باشیم در سختی و شادمانی.

ایستادیم در برابر ناملایماتی که در سال های اخیر عرصه مطبوعات کشورمان را چون طوفانی سهمگین در می نوردد و هر از چندگاهی رسانه ای را از بوستان فرهنگی کشور به یغما می برد و چنگی بر چهره اطلاع رسانی و آگاهی بخشی کشور می نشاند.

ایستادیم تا با شما کلام تازه را تجربه کنیم و بر اصلاح امور تاکید ورزیم بدون آنکه اصولی را زیر پا بگذاریم.
ایستادیم تا منصفانه بر اصلاح هر انحرافی فریاد زنیم و مراقب باشیم تا در اصلاح طلبی خود بر هر اندیشه ناروایی مهر تایید نزنیم، دلی نرنجانیم و هر امر نیکویی را به دور از تعصبات جناحی ارج نهیم.
و راه رفتن آغاز کردیم نه در یک سالگی، بلکه پیش از شماره نخست، چرا که در میان شما بودیم و با شما مسیرهای فراوانی پیمودیم تا آنچه را که می پسندید و می طلبید، بشناسیم و همانی را عرضه کنیم که کلام شما باشد، کلامی تازه که رنجیده تکرار نگردیم و قبل از طراوت، پژمرده نشویم.

برای گفتن کلامی تازه، باید هر روز چون بهار نو شد، از کهنگی پرهیز کرد اما به گذشته کهن اندیشید و بر دستان تجربه بوسه زد و بزرگی آموخت و ما بی وقفه تلاش کردیم که چنین باشیم و امید داریم که بودنمان همانگونه که رضایت خالق و مخلوق است رقم خورده باشد و آینده ای ارزشمند برای کلام تازه و در کنار شما رقم بزنیم.

شکی نیست که برای کلام تازه داشتن، باید بیاموزیم، هر روز و هر لحظه، تا کلاممان عطر تازگی داشته باشد. باید گام برداریم، معقول و مصمم تا کمتر اشتباه کنیم و باید بپذیریم با جان و دل هر خطایی که نباید سر می زد و ناخواسته رخ داد و باید به آغوش کشیم، هر پند و نقد منصفانه را تا دور بمانیم از خودپسندی که بیراهه ای است به دور از مردم و کناره گرفتن از مردم برای ما همان نبودن است که از آن پرهیز داریم.