گلبهار زیر آسفالتِ وصله‌دار
- شناسه خبر: 47007
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۲۰:۱۳
- منبع: کلام تازه
- نویسنده: کلام تازه - مجتبی جعفری
مجتبی جعفری | (صدای خش‌خش لاستیک بر آسفالت ناصاف، صدای زنگ دوچرخه‌ای که در چاله‌ای گیر می‌کند، صدای اعتراض راننده‌ای که کمک‌فنر ماشینش آسیب دیده…) اینها صداهایی آشنا برای شهروندان گلبهار است؛ صداهایی که هر روز و هر شب، همراهشان است و یادآور یک مشکل مزمن و آزاردهنده: وضعیت نامناسب آسفالت خیابان‌ها و معابر.
گلبهار، شهری که قرار بود نمادی از زندگی مدرن و آرامش باشد، امروز در زیر پوسته‌ای از آسفالت وصله‌دار، رنگ‌و رو رفته و پر از چاله چوله، پنهان شده است. زخم‌های عمیق خیابان‌ها، نه‌تنها چهره شهر را مخدوش کرده، بلکه به دغدغه‌ای روزمره برای ساکنان تبدیل شده است.
“بخدا دیگه خسته شدیم! هر روز باید استرس داشته باشیم که یه وقت توی چاله نیافتیم و ماشین‌مون آسیب نبینه.” اینها گلایه‌های آقای احمدی، یکی از رانندگان تاکسی در گلبهار است. او که هر روز مسافت زیادی را در این شهر رانندگی می‌کند، شاهد فرسایش روزافزون آسفالت‌هاست. “کمک‌فنرهای ماشینم دیگه جوابگو نیست. هر ماه باید یه تعمیر اساسی ببرم. کی می‌خواد جواب این خسارت‌ها رو بده؟”
فقط رانندگان نیستند که از وضعیت آسفالت ناراضی‌اند. خانم محمدی، خانه‌داری ساکن در یکی از محلات این شهر، از سختی تردد با فرزند کوچکش می‌گوید: “با این وضعیت پیاده‌روها، نمی‌شه بچه‌مو با کالسکه ببرم بیرون. همش می‌ترسم کالسکه توی یه چاله گیر کنه و بچه آسیب ببینه. مجبورم بغلش کنم که اونم کمردرد میاره.”
وضعیت آسفالت، تنها یک مشکل ظاهری نیست؛ بلکه تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی دارد. افزایش استهلاک خودروها، بالا رفتن هزینه‌های تعمیر، ایجاد ترافیک ناشی از کاهش سرعت رانندگان برای عبور از چاله‌ها، و حتی افزایش احتمال تصادفات، تنها بخشی از این تبعات است.
“چند وقت پیش، یه موتورسوار به خاطر برآمدگی دریچه‌های فاضلاب، تعادلشو از دست داد و با یه ماشین تصادف کرد. خدا رحم کرد که چیزیش نشد.” این را آقای رضایی، صاحب یک مغازه در خیابان اصلی شهر، می‌گوید. او علاوه بر گلایه از وضعیت آسفالت، از کمبود پارکینگ در این خیابان که باعث کاهش رونق کسب و کارش هم شده ناراضی است. “مشتری‌ها به خاطر اینکه نمی‌تونن راحت پارک کنن، کمتر میان خرید.”
یکی دیگر از شهروندان می‌گوید: “بنظر می‌رسه مشکل آسفالت گلبهار، ریشه در عوامل متعددی داره. از یک سو، کارگاهی بودن بخش‌هایی از شهر و تردد وسایل نقلیه سنگین که شاید بشه گفت عامل اصلی تخریب زودهنگام آسفالت‌هاست، و همین امر هم باعث عدم اجرای روکش دوم آسفالت یا همان آسفالت نهایی شده و از سوی دیگر، عدم رسیدگی و ترمیم به موقع آسیب‌های جزئی، باعث گسترش و تعمیق این آسیب‌ها شده.”
“چرا باید صبر کنن تا یه چاله بزرگ بشه و بعد بیان یه وصله ناجور بزنن؟ چرا روکش دوم آسفالت رو نریختن؟ از همون اول که یه ترک کوچیک می‌بینن، ترمیمش نمی‌کنن؟” این سوالی است که خانم حسینی، یکی از شهروندان دغدغه‌مند گلبهار، مطرح می‌کند. او معتقد است که با یک برنامه‌ریزی دقیق و صرف هزینه‌های اندک، می‌توان از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کرد.
“پل امام رضا(ع) رو ساختن، مسیر پل بلوار استقلال رو هم مسدود کردند که این امر باعث کسادی بازار کسبه‌های این بلوار و حجم زیاد تردد تو بلوار امام رضا(ع) شده، ولی تو رو خدا برین ببینین وضعیت آسفالت‌شو، دل و روده آدم میاد تو حلقش” این را هم دختر جوانی که تازه ماشین خریده بود می‌گوید.
البته، در این میان، نباید از نقش عوامل طبیعی مانند بارندگی‌های فصلی و تغییرات دمایی نیز غافل شد. اما این عوامل، تنها تشدیدکننده مشکلات موجود هستند و نمی‌توانند بهانه‌ای برای کم‌کاری مسئولان باشند.
اما با وجود تمام ناامیدی‌ها، شهروندان گلبهار هنوز هم امیدوارند که روزی صدایشان شنیده شود و مسئولان، توجه بیشتری به این مشکل اساسی داشته باشند. آن‌ها می‌خواهند که گلبهار، نه با آسفالت وصله‌دار، بلکه با خیابان‌های هموار و زیبا، به استقبال آینده برود.
(صدای پای کودکی که با خیال راحت در پیاده‌روی آماده‌شده می‌دود، صدای خنده راننده‌ای که بدون نگرانی از چاله‌ها رانندگی می‌کند، صدای رضایت شهروندی که از وضعیت شهرش راضی است…) اینها صداهایی است که شهروندان گلبهار، آرزو دارند روزی بشنوند. آرزویی که تحقق آن، نیازمند عزم جدی مسئولان و مشارکت فعال شهروندان است.
