کمبود سالن با وجود استعداد های بسیار

مهدی رضائی/روز جهانی تئاتر فرصتی شد تا با مهدی دلدار، فاطمه عباسی و امین راستگو به عنوان فعالان عرصه تئاتر شهرستان چناران و گلبهار به گفت‌وگو بنشینم تا دغدغه‌هایی همچون نبود سالن مناسب با وجود استقبال گسترده مردم دو شهرستان از این هنر، لزوم افزایش حمایت مسئولان از هنرمندان و فعالان این عرصه و تکمیل زنجیره ارتباط دستگاه‌های فرهنگ‌ساز با هنرمندان جهت استمرار این هنر در دو شهرستان را بررسی کنیم.

آنچه در ادامه خواهید خواند، حاصل این گفتگو می‌باشد با ما همراه باشید:

مهدی دلدار:

نبود سالن مناسب برای تئاتر در چناران و گلبهار، مهم ترین دغدغه برای اجرا است.

در ابتدا از مهدی دلدار پرسیدم، با توجه به حوزه‌ کاری تئاتر بیشتر با چه محدودیت‌هایی روبرو شده است؟

ساخت یک اثر تئاتری یک فرایندی است که نیازمند عوامل زیادی همچون طراح لباس، دکور، موسیقی و بازیگران می‌باشد و در حقیقت یک گروه متشکل از چندین نفر، درگیر تولید یک اثر هنری می‌شوند و می‌توان اولین و مهم‌ترین محدودیت در این بحث را نبود سالن استاندارد برای اجرا دانست.

به نظر شما مهمترین دغدغه حوزه فرهنگ به ویژه تئاتر شهرستان چیست؟

به عقیده من طی چندین سال فعالیت هنری در واقع هنر تئاتر را یک هنر پرسشگر می‌دانم که به دنبال ایجاد تغییر در جامعه است، که در غیر این صورت یک اثر تئاتر تبدیل به یک کار نمایشی در فضای مجازی شده و تزلزل جایگاه پیدا می‌کند و هنرمند نیز یک فرد دغدغه‌مند با روحیه پرسش‌گری است که به دنبال ایجاد تغییراتی مثمر ثمر و تاثیرگذار می‎‌باشد و دغدغه هنر تئاتر، درحقیقت دغذغه‌های فرهنگی موجود در سطح جامعه است.

به عنوان یک پیشکسوت عرصه تئاتر در شهرستان، میزان حضور گروه های تئاتر در جشنواره‌های استانی و کشوری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟دو شهرستان چناران و گلبهار پتانسیل‌های فوق العاده عالی برای حضور در جشنواره‌های استانی و کشوری را دارند که در گذشته آثاری نیز در جشنواره‌های بین المللی که در ایران و در سطح کشوری برگزار می شد، از شهرستان حضور داشته اما متاسفانه این حضور در حال حاضر کمرنگ شده و نیازمند هم‌افزایی بیشتر مدیران فرهنگی در این زمینه می‌باشد.

میزان برگزاری رویدادهای تئاتری در سطح شهرستان چگونه است؟

متاسفانه تئاتر بیشتر تبدیل به اوقات فراغت فصل تابستانی در شهرستان چناران شده و با توجه به اینکه فاصله کمی با مشهد داریم ولی متاسفانه یک دید حداقل نیمه‌حرفه‌ای در این زمینه وجود ندارد و این عوامل باعث شده است تا رویدادهای تئاتری خاصی در این منطقه رخ ندهد.

میزان استقبال مردم شهرستان از این حوزه فرهنگی به چه میزان هست؟

استقبال مردم این منطقه با وجود محدودیت‌هایی که مطرح شد واقعا عالی است که این امر باعث دلگرم شدن هر چه بیشتر هنرمندان به تولید آثار هنری خواهد شد، اما این موضوع نیازمند حمایت مسئولین می‌باشد تا شرایطی مهیا شود که مردم منطقه بتوانند تماشای این هنر را در سبد معیشتی خود قرار دهند.

میزان بهره مندی افراد فعال در حوزه تئاتر شهرستان از صندوق هنر را چگونه ارزیابی می کنید؟

صندوق‌اعتباری‌هنر طرح بسیار خوبی است و حتی در زمان کرونا اقدامات خوبی از سوی این صندوق صورت گرفت و به نظر من حمایت‌های مالی بیشتر از هنرمندان توسط این صندوق اعتباری می‌تواند باعث ایجاد گام‌های خوبی در راستای تولید آثار هنری گردد.

فاطمه عباسی:

تئاتر، یک هنر مظلوم در شهرستان ها است

فاطمه عباسی، دومین فعال و هنرمند عرصه تئاتر است که گفتگو را وی ادامه دادم و متوجه شدم که دغدغه‌ بیشتر او بر نبود سالن استاندارد تاکید دارد و در پاسخ به اولین سوال در خصوص محدویت‌هایی که در حوزه کاری تئاتربا آن‌ها مواجه شده است، تشریح کرد: به نظر من تئاتر هنر مظلومی است، مخصوصاً در شهرستان‌ها آن هم به دلیل نبود امکانات و فضای کافی، که متاسفانه شهرستان چناران و گلبهار نیز درگیر این مشکل می‌باشد و البته قول‌هایی جهت بهره‌برداری از سالن تئاتر شهرستان برای اردیبهشت ماه سال جدید داده شده‌است.

مهمترین دغدغه حوزه فرهنگ به ویژه تئاتر شهرستان از نظر شما چیست؟

هنر تئاتر در این شهرستان قدمت زیادی دارد ولی متاسفانه هنوز این هنر در سطح جامعه ناشناخته است که لازمه انجام یک سری اقدامات فرهنگی توسط به ویژه نسل جوان است که بتوان افراد بیشتری را با این عرصه هنری آشنا کرد.

میزان برگزاری رویدادهای تئاتری در سطح شهرستان چگونه است؟در واقع به دلیل نبود فضای مناسب در شهرستان چناران و گلبهار، برگزاری رویداد تئاتری مقدور نیست و خیلی جای تاسف دارد و حتی شاید باورش سخت باشد که حتی برای برگزاری یک رویداد نمایشنامه‌خوانی نیز سالنی وجود ندارد.

میزان حضور تئاتر های شهرستان در جشنواره های استانی و کشوری را چگونه ارزیابی می کنید؟

در سال‌های ۷۸ و ۸۰ شاهد حضور تئاترهای این منطقه در سطح استانی، کشوری و حتی جشنواره‌های بین المللی که در ایران برگزار می‌شد بودیم، ولی امروز شاهد این موضوع نیستیم و حتی آخرین کار استانی تئاتر در این منطقه نمایش کسوف در سال 91 بود ه است که علت کمرنگ‌شدن حضور تئاتر، در واقع نبود فضای تمرینی و اجرا می‌باشد.

میزان استقبال مردم شهرستان از این حوزه فرهنگی به چه میزان هست؟استقبال مردم در حقیقت بسیار عالی است و در واقع می توان گفت، علاقه‌مندی اقشار مختلف جامعه، باعث ایجاد یک پتانسیل بسیار خوبی برای این منطقه شده است.

میزان بهره مندی افراد فعال در حوزه تئاتر شهرستان از صندوق اعتباری هنر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟بانوی فعال حوزه تئاتر و هنرمند شهرستان چناران در پایان بیان کرد: حمایت‌های خوبی در سال‌های اخیر از سوی این صندوق شده است اما خیلی از هنرمندان عضو صندوق نیستند که امیدواریم فرایند ملحق شدن این افراد هم به زودی اتفاق بیفتد.

امین راستگو:

نبود حلقه اتصال دستگاه‌های فرهنگ‌ساز برای تربیت نسل جدید هنرمند

امین راستگو، هنرمند سومی بود که به مناسبت روز جهانی تئاتر با او نیز به گفت و گو نشستم و وی در خصوص دغدغه‌ها و محدودیت‌های این حوزه، نبود حلقه رابط بین دستگاه‌های فرهنگ‌ساز، همچون آموزش‌و پرورش با هنرمندان و نبود سالن تئاتر مناسب را مهمترین دغدغه خود خواند و برایمان توضیح داد: به عنوان فعال عرصه تئاتردر این منطقه، نبود سالن مناسب و استاندارد را به عنوان مهمترین دغدغه می‌دانم، چرا که این امر فعالیت‌های هنری تئاتری را به صورت زیاد تحت تاثیر قرار داده به حدی که باعث کاهش تعداد آثارتولیدی و کمرنگ‌شدن حضور آثار این منطقه در جشنواره‌های استانی، ملی و بین المللی گردیده است، ولی مردم منطقه باز هم با شرایط موجود با حضور خود از تئاترها به خوبی حمایت می‌کنند و این حمایت از طرف مردم، وظیفه هنرمندان را برای تولید آثار بهتر و همچنین ضرورت هم‌افزایی مدیران فرهنگی را به جهت حمایت بیشتر می‌کند.

امین راستگو، هنرمند سومی بود که به مناسبت روز جهانی تئاتر با او نیز به گفت و گو نشستم و وی در خصوص دغدغه‌ها و محدودیت‌های این حوزه، نبود حلقه رابط بین دستگاه‌های فرهنگ‌ساز، همچون آموزش‌و پرورش با هنرمندان و نبود سالن تئاتر مناسب را مهمترین دغدغه خود خواند و برایمان توضیح داد: به عنوان فعال عرصه تئاتردر این منطقه، نبود سالن مناسب و استاندارد را به عنوان مهمترین دغدغه می‌دانم، چرا که این امر فعالیت‌های هنری تئاتری را به صورت زیاد تحت تاثیر قرار داده به حدی که باعث کاهش تعداد آثارتولیدی و کمرنگ‌شدن حضور آثار این منطقه در جشنواره‌های استانی، ملی و بین المللی گردیده است، ولی مردم منطقه باز هم با شرایط موجود با حضور خود از تئاترها به خوبی حمایت می‌کنند و این حمایت از طرف مردم، وظیفه هنرمندان را برای تولید آثار بهتر و همچنین ضرورت هم‌افزایی مدیران فرهنگی را به جهت حمایت بیشتر می‌کند.

راستگو در پایان افزود: نکته مهم دیگر از دیدگاه من، نبود حلقه اتصال دستگاه‌های فرهنگ‌ساز بزرگ همچون آموزش‌و پرورش با هنرمندان برای تربیت نسل جدید هنرمند می‌باشد، چرا که ایمان دارم استعدادهای فراوانی در آموزش‌وپرورش وجود دارد که باید شناخته و پرورش داده شود.