لطفا رسم غلط غذا خوردن در مراسم عزا را تمام کنید!

پذیرایی در مراسم عزا روز به روز متفاوت‌تر و تجملاتی‌تر از قبل شده و آپشن‌های جدیدی به نحوه پذیرایی از میهمانانی که به قصد تسلی به صاحب‌عزا آمده‌اند اضافه می‌شود.
در یکی از شبکه‌های اجتماعی، یک نفر از تجربه‌اش درخصوص فوت یکی از اعضای خانواده نوشته بود و می‌گفت که دیدن برخی رفتارها برایش آزاردهنده بوده است. عده زیادی از تجربه‌های مشترک‌شان نوشته بودند، یکی گفته بود که یادش نرفته یک نفر از اقوام‌شان در مراسم سوگ پدرش با خنده از او خواسته بود “جوجه کباب” را با “کوبیده” عوض کند.
از این دست تجربیات مشترک کم نبود. ما مردم عادت داریم که از بهترین‌ها هم ایراد بگیریم. فرقی هم نمی‌کند عزا باشد یا عروسی، هرقدرهم که میزبان برای پذیرایی تلاش کند، بازهم بهانه‌ای برای ایراد گرفتن از او و نادیده انگاشتن آن همه هزینه و زحمت پیدا می‌شود.

یک روز مراسم عزا در گلبهار و چناران چند؟

روضه‌خوانی و گل‌آرایی، حلوا و خرما، میوه و ناهار از جمله مواردی هستند که شامل هزینه‌های مراسم عزا می‌شوند به همین جهت قیمت آنها را از چند مورد آگهی تشریفات پیدا کردم و با توجه به نوسان زیاد مبالغ اعلامی، یک پذیرایی معقول و عادی را مبنای محاسبه قرار دادم.
از مدیر تشریفات می‌خواهم هزینه برگزاری یک روز مراسم عزاداری با ۱۰۰ مهمان را برایم تشریح کند که می‌گوید: گل‌آرایی و نوحه‌خوانی و ۱۰ تا ۱۵ صندلی ۷۰۰ هزارتومان می‌شود و ۳ ظرف پنج کیلویی میوه شامل موز، پرتقال، سیب و خیار هم ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه دارد و یک ظرف خرما و یک ظرف هم حلوا که هرکدام ۱۰۰ دانه خرما و حلوا دارند هم هرکدام ۳۰۰ هزارتومان است.
ادامه می‌دهد: چای و نبات نی‌دار و سماور هم برای‌تان می‌آوریم که ۵۰۰ هزارتومان هزینه دارد.
با تشریفات دیگری برای پرسیدن هزینه غذا تماس می‌گیرم که می‌گوید: دو مدل منو داریم، منو اقتصادی ترحیم که شامل ۱۷۰ گرم چلو جوجه با ماست و نوشابه به قیمت ۹۵ هزارتومان است که اگر بخواهید می‌توانیم برای‌تان به ۳۵۰ گرم چلومرغ ربی به مبلغ ۹۸ هزارتومان تغییر دهیم. منو ویژه هم از ۱۱۰ هزارتومان چلوجوجه ۲۰۰ گرمی شروع می‌شود و تا ۱۵۵ هزار تومان که شامل چلوجوجه و رولت گوشت و قیمه است بسته به نوع سفارش تغییر می‌کند.
با یک حساب سرانگشتی و بدون توجه به هزینه‌های کفن و دفن و سه وعده پذیرایی از میهمانان شهرستان و هزینه‌های ناگزیر دیگر، برگزاری یک روز مراسم عزا به همراه ناهار برای ۱۰۰ میهمان حدود ۳ میلیون و ۳۰۰ هزارتومان با اندکی اختلاف و کم و زیاد جهت پذیرایی و ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برای ناهار آب می‌خورد.
این درحالیست که بسیاری از مردم برای یک وعده غذای گرم هفته‌ها چشم‌انتظاری می‌کشند، غذایی که کم و زیاد و نوع و رنگ نوشابه‌اش سوژه‌ای برای دعوا و اختلاف در مراسم عزاست، تنها لقمه کوچکی از آن برای کودکانی که در خانواده‌های فقیر زندگی می‌کنند آرزوست.دانش‌آموزانی هستند که ترک‌تحصیل می‌کنند چون والدین‌شان توان پرداخت هزینه لوازم‌التحریر هم ندارند.
بیمارانی در بیمارستان‌ها به خاطر ناتوانی در پرداخت هزینه سنگین داروهای‌شان جان می‌دهند، بچه‌های سرطانی را در بیمارستان‌های کودکان ببینید که‌ والدین بسیاری از آنها دیگر توانی برای پرداخت هزینه‌های سنگین فرزندشان را ندارند و پدری که به من می‌گفت کاش فرزندم بمیرد تا زجر کشیدنش را نبینم!
مادران و پدرانی را ببیند که بخاطر عدم امکان پرداخت بدهی‌شان سالهاست زندانی‌ و از خانواده دورند، این بدهی در برخی موارد هم زیاد نیست و چه بسا با کنار گذاشتن هزینه یک روز عزاداری، بتوان یک نفر را آزاد کرد.
در بسیاری از روستاها، دانش‌آموزان در کانکس و چادر درس می‌خوانند درحالی که اگر نمی‌توان کل هزینه ساخت مدرسه را داد اما می‌شود در بخشی از هزینه آن با سایر خیرین شریک شد و تا ابد برای متوفی دعای خیر خرید.
می‌شود در خرید تجهیزات پزشکی برای شهرستان‌ها و روستاهای محروم سهیم شد، حتی می‌توان کنار خیابان آبخوری ساخت تا عطش رهگذران خسته در یک ظهر داغ تابستانی را فرو بنشاند و برای متوفی دعای خیر کنند.
اگر هدف از پذیرایی در مراسم تشییع و عزا، دعای خیر برای متوفی است آیا بهتر نیست گوش‌مان بدهکار حرف و حدیث‌ها نباشد و این هزینه‌ها را برای انسانیت و گرفتن دست نیازمندان انجام دهیم؟
آیا بهتر نیست به عنوان میهمان در تنگنای اقتصادی که این روزها بسیاری از مردم با آن دست به گریبانند رسم غلط غذا خوردن و پذیرایی شدن در مراسم عزا را تمام کنیم؟