سهم من از زندگی این نیست

شهری که نسبت به جمعیتش، کارتون خواب های زیادی زندگی می کنند، زندگی که چه بگویم تنها نفس می کشند.
کافی است بعد از ساعت ۹ و نیم شب گشتی کوتاه در شهر بزنی علاوه بر زباله‌گردها کارتن خواب ها را نیز ببینی.

همین چند وقت پیش با یکی از کارتون خوابهای نیشابور همکاسه شدم و درد و دل هایش را شنیدم.

سنش زیاد نیست، متولد ۱۳۴۵ است اما پیر و خسته به نظر می‌آید، خسته از روزگار. چشمانش کم فروغ و موهایش به خاطر رنج های این دنیای فانی سفید شده بود.
جانباز بود و این عجیب تر از همه بود که یک جانباز موجی در نیشابور کارتون خواب باشد.
هر از چند گاهی دچار سردردهای شدید و میگرنی می شود.
در خط مقدم در عملیات های فروغ جاویدان علیه سازمان مجاهدین خلق و حزب کوموله دموکرات مبارزه کرده است.

از خاطراتش با شهید علی نصرآبادی می گوید: شهید نصرآبادی به او پیشنهاد مجدد رفتن به جبهه را می دهد اما او نمی پذیرد.
وقتی این کلمات را به زبان نیاورد، حسرت تمام نگاه و چهره اش را فرا گرفته است.
او می گفت: شهید علی نصر آبادی به همراه ۶ نفر دیگر در آمبولانس مورد حمله قرار گرفته و همه ۷ نفر به شهادت رسیدند.
پس از به شهادت رسیدن علی نصرآبادی، جانباز و کارتون خواب شهرمان به عیادت خانواده‌اش می‌رود و خبر شهادت وی را به آنها می رساند.
وقتی از تو می‌پرسم چرا برای سکونت جایی نداری می گوید: شهرداری نیشابور حدود ۱۵۰ متر مربع از زمینش را تصاحب کرده است و این قضیه مربوط به سال ها پیش است.
وقتی او در ارومیه برای کار به صورت قانونی قصد خروج از کشور را داشته است،بازداشت شده و طبق گفته خودش شلاق نیز خورده است.

البته که قضیه زندانی ۱۵ ساله و شلاق خوردنش باید توسط مسئولان پیگیری و رسیدگی شود اما، ما را چه می شود با این نوع افراد از کارتون خواب های این شهر که صبح را به شب و شب را به صبح سپری می‌کنند.

ما را چه می می‌شود که از گرانی ها می نالیم و کسانی هستند که حتی پول خوردن یک قرص نان هم ندارند.
خوش به حال مسئولان و خوش به حال خودمان که شهروندان همین شهر هستیم.

سید حسن میر فانی شهردار نیشابور در حوزه متکدیان و کارتون خواب ها چه اقداماتی انجام داده است؟

این شخص متکدی و کارتون خواب که نخواست نامش فاش شود از همه مسئولان گله مند بود و می گفت حقش از زندگی این نیست و من به عنوان جانباز این کشور نباید کارتون خوابی کنم…