دُردانه‌های ناب ِ این دیار را دریابید

پایگاه خبری تحلیلی کلام تازه – حمید عشقی | در گوشه‌ای از سرزمینِ کهن‌ترین تمدنِ بشری، آنجا که از عطر پرواز کبوتران حرم عشق، سرشار است، هنرمندان جوان و متعهد، در کنارپیشکسوتان هنر چنارانی، نت‌های خود را نذر ضریح منور آقا علی بن موسی (ع) کردند و دل‌هایشان را به روشنای حضور یار پیوند زده‌اند، بی آنکه فریاد و فغانی بر آورند، چشم به «خدا» دوخته و دردهای نهفته را صبورانه تاب می‌آورند…

اقیانوس هنر ایران زمین در خراسان شناور است. در جای جای این ملکِ زرخیز رودهای پرخروش هفت هنر هم‌چنان در حرکتند که همواره شیرین و خاطره برانگیز هستند.اما هنگامی که این شیرینی وصل احساس می‌شود و لطف امام رئوف را بر چشم و گوش و دل هنرمندان می‌نشیند هیچ‌گاه حاضر نمی‌شوند که طمع ماندگاری و حلاوت مکرر در جوار قبله‌گاه عشقِ ضامن آهو را با چیز دیگری عوض کنند و متعهدانه در جوار بارگاه قدسی امام هشتم به فعالیت می‌پردازند.

صحبت از خراسان است و دردانه‌های ناب هنر این کهن دیار، جایی که طلوع است و خورشید بر می‌آید. مکانی مقدس برای تولد مرواریدهای هنر جهان که شناسنامه فرهنگی و هویت مردم ما برای جهانیان هستند.

عاطفه و احساس و زندگی در چناران با هنر عجین شده و در این روزگار پر پیچ و خم راهنمای ورود به آرامش شده است. حقیقت امر این است که تاکنون بطور کلی کاوش چشم‌گیر و پی‌گیری علمی و گسترده در مورد وجود سرمایه‌های فرهنگی هنری شهرستان‌ها علی‌الخصوص چناران صورت نگرفته و به بهانه هم‌جواری با مشهد مقدس، این نقطه مستعد جغرافیایی و هنرمندانش نیز جدی گرفته نشده‌اند.

شهرستان چناران به عنوان کهن‌ترین مامن فصلی مردم و مسافران و زائرین مورد بی‌توجهی و بی مهری قرار گرفته است. این درحالی است که هنر به عنوان شعبه‌ای اصیل در زندگی مردم و روند شکل‌گیری فرهنگِ این خاک و بوم نقش عمده‌ای داشته است. در همین راستا گاه ردِ پای کاستی‌هایی را در عمقِ دلِ هنرمندان می‌شود کاوید. چناران شاید از معدود شهرهایی باشد که فرهنگ و هنرش از گزندِ بیگانگان در امان مانده و آوا و نوایی کاملا ایرانی دارد.

از آفتاب و روشنایی و صبح سخن می‌گویند.همه نیکی‌ها و بیداری‌ها نشان از حقایق امروز فرهنگ و هنر چناران دارد.

هنرمندان این خطه سرسبز فضا را در جامعه تلطیف می‌کنند و در صددِ ارتقای سطح کیفی جامعه هستند. و به همین جهات است که امنیت روحی و روانی و البته مالی این عزیزان برای کل جامعه در بلند مدت مفید است.
اهالی فرهنگ و هنر و فعالان این عرصه نیاز به حمایت دارند. بعضی از آن‌ها علیرغم بی مهری‌ها متاسفانه وضعیت معیشتی خوبی ندارند.با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند که این مشکل باعث منزوی کردن آنان می شود.

بنظر می‌رسد مسئولان استانی باید فکری اساسی برای هنرمندان این شهرستان نموده و فضای کار برای مناسب برای انان ایجاد کنند تا وضعیت فرهنگ و هنر پاینده و سرحال بماند. فضای کار هنرمندان در سطح عمومی جامعه باعث ایجاد شور و نشاط مردم می شود.یعنی روحیه خودباوری و امید، یعنی زندگی…

هنرمندان فهیم و شریف خطه چناران هم‌چنان با سازهایِ کوکِ هنرشان، دل‌های ناکوک ِمردم‌شان را جلا می‌دهند. بدون توجه به شرایط‌شان در قبالِ خانواده و جامعه، همواره در خط مقدم صیانت از فرهنگ و هنرشان استوار گام بر داشته‌اند. چون اعتقاد دارند که هنرشان مقدس است و حرمت دارد. اما کسی آیا از دردهایشان نیز خبر دارد؟

چه خوب است مدیران مسئول فاکتورهای حمایتی در این راه در نظر بگیرند تا امنیتی برای هنرمندان تامین نمایند.به چند تا از فاکتورها اشاره می کنم:
۱- ایجاد بستری آرام‌بخش و خلسه‌آور برای کشف استعداد و ارائه هنر
۲- تمرکززدایی جشنواره ها و برنامه‌های فرهنگی هنری از مراکز استان و انتقال آن به شهرستان.
۳- تامین امنیت روحی و روانی هنرمندان با حمایت‌های معنوی در دستگاههای اجرایی
۴- حمایت‌های اقتصادی با فراهم کردن بسترهای کار و کارآفرینی (وام اشتغال، توسعه هنر، بیمه تامین اجتماعی و…)
۵- معافیت مالیاتی برای هنرمندان در کسب و کار
۶- تخصیص اعتبارات بیشتر برای انجمن‌های فرهنگی هنری شهرستان و ….