تحلیلی بر نقش کادر بهداشت و درمان چناران در موقعیت‌های بحرانی
- شناسه خبر: 48118
- تاریخ و زمان ارسال: ۸ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۲۲:۰۴
- منبع: کلام تازه
- نویسنده: کلام تازه - نوید جمالی
در سال‌های اخیر، شهرستان چناران با چالش‌هایی نظیر همه‌گیری کووید-۱۹ و اختلالات اقلیمی مواجه بوده و در مقاطع خاص، تحت تأثیر فضای منطقه‌ای، در وضعیت آماده‌باش پدافندی قرار گرفته است. در چنین شرایطی، نیروهای درمانی و مراکز بهداشتی تنها ارائه‌دهنده خدمات درمانی نبوده‌اند؛ بلکه به‌عنوان تکیه‌گاهی روانی و نقطه ثبات در اضطراب عمومی عمل کرده‌اند.آماده‌سازی مراکز خدمات اضطراری، افزایش ظرفیت ذخایر دارویی و سازمان‌دهی شیفت‌های شبانه‌روزی برای مقابله با اختلالات احتمالی از جمله اقدامات ملموسی است که کادر بهداشت و درمان انجام داده‌اند.
این نقش‌آفرینی‌ها اغلب در سایه می‌ماند و نه در آمارهای رسمی منعکس می‌شود و نه در تیتر رسانه‌ها، اما از چشم جامعه‌ای که در روزهای اضطراب به پایداری نیاز دارد، پنهان نمی‌ماند.
واقعیت این است که سیستم بهداشت و درمان شهرستان چناران به مدد تلاش فشرده نیروهای انسانی خود موفق به عبور از بحران‌هایی مانند کرونا و اختلالات آب آشامیدنی شده است. با این حال، این کارنامه بدون چالش نبوده است. در بسیاری از موارد، کمبود نیروی تخصصی در لحظات حساس احساس شده و فقدان سیستم‌های پیش‌بینی و هشدار سریع برای بحران‌های ترکیبی دیده می‌شود.
همچنین، نرخ بالای فرسودگی شغلی و استرس مداوم پرسنل به یک نقطه ضعف تبدیل شده است. تحمل این فشارها از سوی کارکنان کادر درمان، بیشتر ناشی از حس وظیفه‌شناسی و همبستگی اجتماعی بوده است.نظام سلامت در چناران تاکنون واکنش‌های مناسبی نسبت به بحران‌های شایع نشان داده است. اما اگر تحلیل ما متوجه بحران‌های چندگانه و هم‌زمان شود، معلوم نیست که آیا ظرفیت واکنش کافی وجود دارد یا خیر. آمادگی فعلی بیشتر بر تجربه شخصی کادر درمان و همدلی آنان با جامعه متکی است، تا به یک برنامه مدون و منسجم مدیریتی. این خلا، در صورت وقوع بحران‌های هم‌زمان، ممکن است کل سیستم سلامت را تحت فشار قرار دهد. به همین دلیل، برای عبور از وضعیت فعلی و رسیدن به سطح مطلوب تاب‌آوری سیستم سلامت در چناران، پیشنهادهای متعددی وجود دارد.
برگزاری مانورهای ترکیبی (زیستی،امنیتی) با مشارکت نهادهای درمانی و امدادی، تدوین برنامه عملیاتی تاب‌آوری در بحران‌های چندگانه با ساختار مشخص وظایف هر واحد، ایجاد واحد روان‌شناسی بحران برای کارکنان درمان و به‌کارگیری تکنولوژی پایش بلادرنگ سلامت عمومی از جمله این پیشنهادهاست. همچنین، تقویت ذخایر استراتژیک تجهیزات اولیه درمان در مراکز روستایی نیز می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.کادر درمان و بهداشت در چناران بدون شک در بسیاری از بحران‌ها نقشی مؤثر ایفا کرده‌اند. اما اگر قرار باشد بر پایه الگوی امروز حرکت کنیم، این سیستم نمی‌تواند بار بحران‌های بزرگ‌مقیاس و هم‌زمان را بدون بازطراحی بنیادی تاب بیاورد.
درک درست از نقش سلامت در امنیت اجتماعی، نه با تقدیرنامه و بنر تشکر، بلکه با آمادگی سیستماتیک و حفاظت از منابع انسانی معنا پیدا می‌کند. در زمان بحران، آن‌چه کادر بهداشت و درمان نیاز دارند، نه ستایش است، بلکه همراهی و پشتیبانی واقعی است. این واقعیت باید مورد توجه مسئولان قرار گیرد تا با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و تأمین منابع انسانی و مالی، توانایی سیستم سلامت را در مواجهه با بحران‌های آینده افزایش دهند. در نهایت، موفقیت در مدیریت بحران‌ها به توانایی نهاد سلامت در ایجاد هماهنگی و همکاری با سایر نهادها و سازمان‌ها بستگی دارد تا بتوانند به‌عنوان یک سیستم یکپارچه و کارآمد در خدمت جامعه باشند.
