آیا به عملکرد شرکت عمران در شهر جدید گلبهار توجه دارید؟
- شناسه خبر: 44612
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۴ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۲۲
- منبع: کلام تازه
- نویسنده: کلام تازه - هدیه رجب نیا
نارضایتی شهروندان از فعالیت شرکت عمران
برخی از اعضای جامعه با ابراز نارضایتی از عدم شفافیت و ناکارآمدی عملکرد شرکت عمران، اشاره میکنند که این نهاد به جای تسهیل امور شهری، با چالشهایی در مسیر توسعه اجتماعی و اقتصادی روبهرو است. نظرسنجیهای اخیر در بسترهای فضای مجازی کلام تازه، نشان میدهد که بسیاری از مردم احساس میکنند که شرکت عمران در تعاملات خود با آنها نیاز به بهبود دارد. بعضی از مردم ابراز میکنند که به جای احساس حمایت و همکاری، شرکت عمران را به عنوان «قیم» خود محسوب میکنند.
مردم چه میگویند؟
برخی از شهروندان سوال میکنند که چرا شرکت عمران در ساختمانی مجلل قرار دارد و آیا بهتر نیست که این فضا به نهادهای محلی اختصاص داده شود؟ این سوالات نشاندهنده تضادی است که بین واقعیتهای زندگی روزمره و وضعیت فعلی وجود دارد. همچنین، بسیاری از خدماتی که شهروندان انتظار دارند در گلبهار ارائه شود، به دلیل نبود فضای مناسب برای نهادهای دولتی با چالش روبهرو است. آنان همچنین بیم آن را دارند که این نهاد به دلیل فراهم نکردن بعضی از زیرساختهای ضروری، به تدریج تبدیل به قابلیتی شود که در آن به جای تسهیل امور شهری، به مانعی بر سر راه توسعه اجتماعی و اقتصادی شهر گلبهار بدل شود.
فعالیتهای اجتماعی و مدیریتی شرکت عمران
بسیاری از مردم معتقدند که فعالیت شرکت عمران، به عنوان یک پیمانکار که وظیفه ایجاد شهر را دارد، باید بیشتر بر تأمین زیرساختها متمرکز باشد. این گمان نیز وجود دارد که دخالت در امور اجتماعی و مدیریتی به بیاعتمادی بیشتر شهروندان منجر شود. در شرایط فعلی، نیاز به مدیریت و نظارت بهینه بر فعالیتهای این شرکت احساس میشود.
فقدان شفافیت و پاسخگویی
گزارشها نشان میدهد که برخی نسبت به ارتباط شرکت عمران با مردم نارضایتیهایی دارند. به عقیده شهروندان، پاسخگویی، شفافیت و مداخله نظرات مردم در فرآیند تصمیمگیری از اهمیت بالایی برخوردار است و عدم توجه به این موضوع میتواند به افزایش انتقادات منجر شود.
نیاز به بازنگری در مأموریت شرکت عمران
به نظر میرسد که برای تحقق بهتر اهداف و نیازهای اجتماعی، شرکت عمران باید به تمرکز بر پروژههای عمرانی ادامه دهد و نهادهای محلی را تشویق کند تا در این زمینه فعال شوند. روزنههای همکاری بیشتر با نهادهای مدنی و اجتماعی از جمله فرمانداری، شهرداری و شورای شهر میتواند به بهبود شرایط کمک کند. از نگاه تعداد دیگری از مردم، شرکت عمران گلبهار، به تدریج و به شکلی آگاهانه، به عنوان یک نهاد حاکمیتی غیرمنتخب ظاهر شده است و باید تحت نظر نهادهایی چون شهرداری و شورای شهر قرار بگیرد.
پاسخگویی به چالشهای زیرساختی
در بحث زیرساختها، برخی نگرانیهایی در مورد کمبود و یا عدم نظارت بر پروژههای حیاتی وجود دارد. از قبیل تنظیم و نظارت بر پروژههایی مانند مصلا، آرامستان و دیگر نیازهای شهر که هنوز به طور کامل محقق نشدهاند. مردم میپرسند که چرا پروژههایی مانند مصلا، آرامستان، زبالهگاه و حملونقل عمومی، به سرانجام نمیرسد؟ علت ساخت مجتمعهای مسکونی در فاز ۲ و ۳ و دور از مرکز شهر که هزینه نگهداری آن را افزایش داده و مشکلات حملونقل عمومی، رفت و روب، جمعآوری زباله و… را تشدید کرده است، چیست؟ آیا وجود زمینهای بایر در ورودی شهر، حاشیهای تقاطعها و میادین و … شائبه سیاست بنگاهداری و فروش با قیمت بالا را ایجاد نکرده است؟ عدم واگذاری اراضی برای تجهیزات شهری مانند پمپ بنزین، عدم نظارت بر پروژههای حیاتی مانند شبکه جمعآوری آبهای سطحی و مسکن مهر، عدم اجرای تعهدات در آسفالت معابر و پیادهروها، اجرای ناقص پروژه فاضلاب و هدررفت منابع ملی، شبکه جمعآوری آبهای سطحی ناقص که باعث آبگرفتگی میشود، چیست و چرا پس از استقرار شهرداری، شرکت عمران که میبایست زیرساختها را تحویل دهد، این امر را به طور کامل انجام نداده است؟
لزوم هماهنگی بیشتر با نهادهای محلی
شاید لازم باشد که مقامات مسئول در وزارت راه و شهرسازی به سؤالات مختلفی درباره وضعیت فعالیتهای شرکت عمران در گلبهار پاسخ دهند، به ویژه در زمینه هماهنگی با شهرداری و نیازهای جمعیت. این نظرات باید به اصلاح عملکرد کمک کند و فضای بهتری برای شهروندان ایجاد کند. آیا وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت مادر تخصصی شهرهای جدید کشور، پاسخگوی سوالات متنوع مردم گلبهار که در این نوشتار به آنها اشاره شد در خصوص عملکرد شرکت عمران در این شهر خواهند بود؟ آیا آنان به مردم شریف گلبهار پاسخ خواهند داد که به نظر آنان آیا شرکت عمران شهر جدید گلبهار به صورت جزیرهای، مستقل و با دستور مستقیم از تهران عمل میکند و آیا این نوع رفتار باعث ایجاد مشکلاتی در هماهنگی با شهرداری نشده است؟ آیا خدمات ارائهشده در این شهر با رشد جمعیت همخوانی دارد و نیاز به افزایش مراکز بهداشتی، ورزشی و… نیست؟ آیا تعامل شرکت عمران با مردم و دستگاههای محلی به منظور همکاری بهتر احتیاج به بازنگری ندارد و اگر مطلوب است این میزان نارضایتی از بابت چیست؟ و در نهایت آیا وقت آن نرسیده که مقامات کشوری وضعیت ناهماهنگیها و اختلافات پیشآمده بین شرکت عمران و شهرداری را در شهرهای جدید یکبار برای همیشه تعیین تکلیف کنند تا مشکلات موجود حل شود؟
در پایان، امیدواریم که این تحلیل به نگاهی عمیقتر به چالشهای موجود در گلبهار منجر شود و به بازنگری در اولویتها و مأموریتهای شرکت عمران کمک کند. انتظار میرود که شرکت عمران در راستای خدمت به مردم و بهبود شرایط زندگی شهروندان توجه بیشتری داشته باشد.