میتینگ انتخاباتی در میان درختان!

رعایت اخلاق و انصاف یکی از مولفه‌های اصلی سیاست‌ورزی خردمندانه در همه جوامع بشری است که میزان پایبندی گروه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی به این مولفه مهم، می‌تواند تاثیر غیرقابل کتمانی در میزان جلب اعتماد عمومی و تاثیرگذاری اجتماعی توسط این جریانات در عرصه جامعه داشته باشد. طبیعتا در ایران اسلامی با پشتوانه غنی فرهنگی و تاریخی و جاری و ساری بودن مبانی ارزشمند اسلامی و همچنین نصایح و هشدارهای حکیمانه رهبری نظام، این امر از اهمیت صدچندانی برخوردار است.

تاسف‌آور است که با توجه به فراهم بودن چنین بستر و زمینه مناسبی برای ترسیم چارچوب‌های رفتاری جریانات سیاسی و اجتماعی در کشور، در پیرامون خود و در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، شاهد تخریب مدیران منطقه و شهر گلبهار از سوی برخی مدعیان پایبندی به مبانی انقلاب اسلامی هستیم.
قابل تاکید است که انتقاد و نقد هوشمندانه قطعا یکی از عوامل اصلاح کاستی‌هاست که اگر با رعایت اخلاق و انصاف و مبتنی بر اسناد و مدارک مستدل باشد می‌تواند به رشد و توسعه کشور و ارتقای عملکرد مسئولان منجر شود اما اگر مانند آن‌چه در این ایام از سوی یک جریان مدعی مطالبه‌گری در گلبهار مشاهده می‌شود، بر مبنای سیاه‌نمایی و تخریب مدیران کنونی به جهت تشویش اذهان عمومی و تخریب برخی چهره‌های خدوم در راستای اهداف شائبه‌ برانگیزی هم‌چون بسترسازی ورود چهره‌های هم‌سو به انتخابات باشد، قطعا رفتاری برخلاف منافع ملی و در نقطه مقابل منویات رهبری و خواست مردم فهیم منطقه و شهروندان فرهیخته گلبهار خواهد بود.

شوربختانه این روزها شاهد هستیم که به بهانه مطالبه‌گری، بسیاری از مدیران و مسئولان شهر هم‌چون نماینده مجلس، فرماندار، شهردار، ریاست آموزش و پرورش، ریاست و اعضای شورای شهر با هجمه‌های مختلفی رو به رو می شوند و توسط یک جریان مدعی انقلابی‌گری با زشت‌ترین تعابیر و ترفندهای فضای مجازی و به بهانه انتقاد، مورد توهین و تخریب قرار می‌گیرند.

برای نمونه انتشار کلیپ و نمایش به ظاهر دلسوزانه برای دفاع از محیط‌زیست و مطالبه‌گری در خصوص چرایی خشک شدن درختان جنگل گلبهار، از آن دست اقدامات شائبه‌برانگیزی است که نه تنها مبتنی بر انصاف و اخلاق نمی‌باشد بلکه دستاویزی است برای سیاه‌نمایی و تخریب مدیران منطقه، آن هم از سوی جریانی که خود را منتسب به نیروهای انقلابی و جهادی و ولایتمداری می‌داند.

تاکید بر شائبه‌برانگیز بودن و سیاه‌نمایی این اقدام از آن جهت است که همین جریان مدعی، بیش از یک‌سال است که در برابر انتشار گزارش جامع و مطالبه‌گرانه کلام تازه در خصوص آسیب به درختان جنگل گلبهار، سکوتی ناموجه داشته و هیچ ارزش و اهمیتی برای رفتاری مسئولانه در قبال محیط‌زیست به عنوان سرمایه ارزشمند نسل‌های آینده قائل نبود اما در روزها و هفته‌های اخیر به‌ناگاه به یاد درختان و فضای سبز با چاشنی زیر سوال بردن مدیران و مسئولان به خصوص نماینده مجلس و رئیس شورای شهر افتاده است و هم‌چون دیگر کنشگری‌های خود، برخلاف تاکیدات و انذارهای مقام معظم رهبری، سیاه‌نمایی و تخریب چهره‌ها و مسئولان شهر را در دستور کار خود قرار داده و ذبح اخلاق به بهانه تخریب درختان را برای خود موجه دانسته است.

حال سوال این است که این جریان به اصطلاح مطالبه‌گر که خود را به‌نوعی پرچمدار انقلابی‌گری نیز می‌داند چرا اصرار دارد که برخلاف منویات رهبری انقلاب و در راستای تشویش اذهان جامعه و تزریق ناامیدی به جامعه گام بردارد؟ آیا فراموش کرده‌اند که رهبری نظام به صراحت اعلام فرمودند که “نقد و نقدپذیری واجب است و تهمت و لجن‌پراکنی حرام است”؟ آیا از فرمایشات ایشان نبود که “نگرانی من از رائج شدنِ اخلاقِ بی‌انصافی در جامعه است”؟ آیا ایشان نفرمودند که “نقد با تهمت‌زنی فرق می‌کند، با لجن‌پراکنی فرق می‌کند، با تکرار حرف دشمن فرق می‌کند؛ نقد باید منصفانه باشد، باید عاقلانه باشد، باید مسئولانه باشد”؟ آیا عملکرد این جریان مطالبه‌گرانه و شاید سیاسی و انتخاباتی، هیچگونه سنخیتی با این کلام رهبر انقلاب که فرمودند “بیان انتقادی با تخریب فرق می‌کند؛ بیان انتقادی با کامل کردن پازل دشمن فرق می‌کند؛ با بدبین کردن مردم یا گستردن بدبینی در فضای عمومی کشور فرق می‌کند” دارد؟

آیا در حالی‌که جامعه بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش و امیدآفرینی است و نیاز به همدلی و هم‌افزایی با مسئولان بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود، برگزاری نمایشی شبیه به میتینگ‌های انتخاباتی در پای تنه درختان خشکیده و سیاه‌نمایی کردن در خصوص عملکرد مدیران شهر گلبهار مورد قبول جامعه قرار خواهد گرفت؟ آیا نباید این رفتار غیرمسئولانه از سوی برخی نهادها و صاحبان تریبون‌های رسمی مورد نکوهش قرار بگیرد و در صورت لزوم عاملان این گونه رفتارها مورد بازخواست قرار گرفته و چرایی اینگونه رفتارهایی که فضای سیاسی و اجتماعی را مخدوش می‌کند برای مردم شفاف‌سازی شود و حامیان و تفکرات پشت‌پرده به شهروندان معرفی شوند؟

مطالبه‌گری و پیگیری تحقق حقوق عامه از سوی جریانات سیاسی، اجتماعی و رسانه‌ای، اگر مبتنی بر اخلاقمداری و پایبندی به مبانی ارزشی و هم‌سو با فرهنگ مترقی جامعه ایرانی نباشد و درک درستی از نیازهای جامعه هم‌چون آرامش، امنیت‌اجتماعی و امیدافزایی و هم‌چنین پرهیز از تناقض در گفتار و عملکرد و دوری گزیدن از منفعت طلبی‌های جریانی و گروهی و باندی در آن وجود نداشته باشد، بدون تردید در مسیری مخالف خواست عمومی و ارزش‌های انسانی، اخلاقی و انقلابی است که تحت لوای هیچ شعار و تابلویی قابل کتمان و پنهان‌کاری نخواهد بود و بهتر است که جریان یاد شده نیز نسبت خود را با مطالبات مردم، آرمان‌های انقلاب و منویات رهبری مشخص کند و به طور شفاف بیان کند که در کدام سوی صحنه مردمی انقلاب ایستاده است.