جولان نابلدها!

در این گزارش قصد نداریم به تحلیل عملکرد افراد توانمند، خلاق و کاربلدی که در این پست سازمانی مشغول بکار می‌باشند بپردازیم بلکه روی سخنان‌مان با آندسته از افراد نابلدی که این پست سازمانی را اشغال نموده و از آن در حال ارتزاق هستند می‌باشد.

آنچه در این میان مهم بنظر می‌رسد این است که مدیران دستگاه‌های اداری و اجرایی که به‌عنوان خدمت‌گذاران مردم شناخته می‌شوند می‌بایست گزارش اقدامات، سیاست‌ها و تصمیمات خویش را از طریق روابط عمومی آن اداره که به عنوان پلی میان مردم و اداره متبوع می‌باشد به اطلاع مردم برسانند. آیا کسی هست بدرستی به این سئوال پاسخ دهد که از میان ادارات شورای اداری دو شهرستان چناران و گلبهار، چه تعداد از آنان از وجود روابط عمومی کاربلد و توانمند بهره می‌برند؟

وقتی خبر توسط نابلدها به ابتذال کشیده می‌شود
بازدید از پارک‌ها یا فلان نقطه شهر، بدون ارائه هیچ توضیحی که خروجی این بازدید چه بوده و چه نفعی برای مردم داشته است؟ دیدار با فلان مسئول، نصب ریسه روشنایی و پرچم در سطح شهر، دیدار پرسنل شهرداری با شهردار، افتادن در روزمرگی و انتشار پیام تبریک، تسلیت و مناسبت‌های تقویمی و ده‌ها نمونه دیگر از این دست، تنها بخشی از اخباری است که فاقد هرگونه ارزش خبری بوده که توسط همین نابلدها بخورد مردم داده می‌شود.

ناآشنا بودن با مفهومی بنام “ارزش و فراگیری خبر”
این دسته از نابلدها که با اداهای فراوان، اشغال کرسی مدیریت روابط عمومی و ارتزاق از بودجه عمومی و بیت‌المال، در کنار بی تفاوتی و ناآگاهی محرز مدیر مجموعه، دست به انتشار چنین اخباری می‌زنند، یا با مفهومی تحت عنوان «ارزش و فراگیری خبر»، که همانا «تأثیر مستقیم بر نفع و زیان مادی و معنوی گروه بیشتری از افراد جامعه می‌باشد، ناآشنایند یا بودجه بیت‌المال را دانسته یا ندانسته در خدمت یک پروژه تبلیغاتی برای مدیر مجموعه بکار گرفته‌اند.

بوضوح دیده می‌شود این دسته از نابلدها که متاسفانه در بعضی از روابط عمومی‌ها جا خوش کرده‌اند، از حقوق و بودجه بیت‌المال ارتزاق کرده و آنجا را به گوشه دنجی برای استراحت سال‌های خدمت‌شان تبدیل کرده‌اند از فهمِ نیاز مخاطب در یک اطلاع‌رسانی ساده از اخبار سازمان متبوع خویش عاجزند و در مسیر روزمرگی قرار گرفته‌اند.

روابط عمومی یک پروژه تبلیغاتی و سکوی پرشِ مدیر ارشد سازمان یا اداره، جهت کسب پست‌های بالاتر نیست
شاید بتوان به جرات گفت که بیشترین ضربه به جایگاه روابط عمومی‌ها، به سبب قرار گرفتن همین دسته از افراد نابلد در حوزه روابط عمومی‌ها است، افرادی که درک درستی از جایگاه این حوزه ندارند و مسئولیت‌های آن را نمی‌شناسند و به بله قربان‌گوی مدیران ارشد خود تبدیل شده‌اند. این دسته افراد نابلد، باور ندارند که روابط عمومی یک پروژه تبلیغاتی و سکوی پرشِ مدیر ارشد سازمان یا اداره، جهت کسب پست‌های بالاتر نیست و باید در خدمت سازمان باشد نه شخص رئیس مربوطه.

انتشار این گونه اخبار توسط نابلدها، به وضوح نشان‌دهنده‌ی آن است که نویسنده‌ی آن، با عدم اطلاع و آگاهی کامل از علم روزنامه‌نگاری و تهیه و نگارش خبر، اقدام به ارسال آن به خبرگزاری‌ها نموده است، غافل از این‌که خبر، پرارزش‌ترین کالای روز است و روابط عمومی موظف است تا در سازمان متبوع خویش به جستجوی اطلاعات و اخبار پرداخته و اطلاع‌رسانی صحیح را به بهترین شکل به انجام رسانده و مردم را در جریان مهم‌ترین تصمیمات، اقدامات و سیاست‌های اعمال شده توسط اداره متبوع خویش بگذارد.

خبر باید روایت واقعی از اتفاقی باشد که رخ داده است نه آن طور که روابط عمومی مایل است اتفاق افتاده باشد
ناگفته پیداست خبری که از طریق روابط عمومی‌های ادارات می‌بایست به اطلاع مردم برسد باید «درست»، «روشن» و «جامع» باشد، و از مفاهیم پوپولیستی و عوام فریبی بدور! خبر باید روایت واقعی از اتفاقی باشد که رخ داده است نه آن طور که روابط عمومی مایل است اتفاق افتاده باشد، و صد البته باید عامل زمان و سرعت انتشار آن، که به خبر ارزش ویژه می‌بخشد در آن لحاظ شود، اما متاسفانه گاها شاهد بوده‌ایم که پس از گذشت چند روز از وقوع اتفاقی، تازه روابط عمومی نسبت به انتشار آن موضوع اقدام نموده است.

مردم می‌گویند انتشار بعضی از اخبار که در قالب شرح وظایف ذاتی یک اداره گنجانده می‌شود و از اهمیت چندانی نیز برای مخاطبین برخوردار نیست جز اتلاف بودجه بیت‌المال چیز دیگری نمی‌تواند باشد. آنان می‌گویند عوارض و مالیات می‌دهند و دوست دارند بدانند متولیان امر با عوارض پرداخت شده چه خدماتی و با چه مبالغی، به آنان ارائه کرده‌اند؟ آنان بازدید از پارک‌ها یا فلان نقطه شهر، دیدار با فلان مسئول، دیدار پرسنل شهرداری با شهردار، پیام تبریک یا تسلیت و … را مرحمی بر دردها و مشکلات‌شان نمی‌دانند. آنان می‌پرسند بجای اینگونه حرکات نمایشی، چرا عده کثیری از مسئولین، هیچ‌گونه گزارشی از عملکرد خویش به مردم ارائه نمی‌دهند؟

دانستن حق مردم است
بنظر می‌رسد باید به مردم حق داد، با قبول این واقعیت که «دانستن حق مردم است»، اکنون باید پرسید از میان ده‌ها اداره، سازمان، ارگان و… که در سطح شهرستان‌های چناران و گلبهار به فعالیت مشغول می‌باشند چرا جز عده انگشت‌شماری از آنان، از هیچ‌کدام دیگرشان هیچ خبر و گزارش عملکردی از اقدامات انجام شده به بیرون درز نمی‌کند؟ مردم از خود می‌پرسند آیا مسئولان و کارکنان ادارات، سازمان‌ها و ارگان‌های فعال در سطح شهرستان‌های چناران و گلبهار و … در طول روز، هفته و ماه، هیچ اقدام درخوری برای شهر و شهروندان انجام نداده‌اند که بخواهند به اطلاع‌ مردم برسانند!؟

جهاد تبیین و نقش مدیران

اکنون آنچه که مدیران و مسئولین باید بدرستی بدان پاسخ دهند این است که آیا آنان می‌دانند که یکی از مهم‌ترین منابع تولید خبر در سازمان‌شان، همین روابط عمومی ها هستند؟ آیا به این نکته واقف هستند که «جهاد تبیین» بلحاظ شرایط فعلی این روزهای جامعه از اهمیت زیادی برخوردار بوده و به همین دلیل رهبر انقلاب روی این عنوان تاکید داشته و در این خصوص نیز وظایفی را بر دوش مسئولان نهاده‌اند؟ رهبر انقلاب به دفعات بر این موضوع اشاره کرده‌اند که: «البته مسئولین و مدیران کشور هم وظیفه‌ی تبیینی دارند. ممکن است مردم در قبال برخی تصمیمات مسئولین و سیاست‌ها دچار ابهام شوند «باطن این تصمیم را، یا استدلال بر این تصمیم را نمی‌دانند؛ چون نمی‌دانند، معترض می‌شوند. خیلی خب، برای آنها تبیین کنید؛ بعضی از چیزها هست که باید تبیین بشود و گفته بشود.»

عوام‌فریبان مشغول کارند!
وقتی از مدیر یکی از ادارات کلیدی شهر، پس از طی یک‌سال از شروع فعالیتش می‌خواهیم برایمان بگوید که در طی این یک‌سال برای مردم چه کرده و به تبیین برخی تصمیمات و سیاست‌ها پرداخته و پاسخگوی بعضی از ابهامات باشد، او به صراحت می‌گوید که «کاری انجام نداده است»، او که پاسخ به سئوالات خبرنگارمان را بی‌پاسخ گذاشته و مدام آنرا به جلسه‌ای که «بعدا اطلاع خواهد داد» موکول می‌کند. یا عضو شورای شهری که در غیاب روابط عمومی فعال و کاربلد و در کمال تعجب نقش روابط عمومی را بازی کرده و صفحه اینستاگرامش مملو از حرکات پوپولیستی «انجام خواهم داد، پیگیری خواهم کرد، از مسئولین مربوطه درخواست کرده‌ام، تاکید بیشتر خواهم کرد، به مسئول ذیربط اطلاع دادم، نامه بنویسین، جهت هماهنگی زمان جلسه با شما تماس خواهند گرفت و… » شده است و با ذوق و شعفی باور نکردنی از این‌که چند پیج شخصی یا تبلیغاتی عکس و یا مطلب‌ش را استوری کرده است به وجد می‌آید، نباید از عدم وجود یک روابط عمومی کاربلد که راه ارتباط با مدیران و مردم را نمی‌داند گلایه کرد؟